Friday, August 3, 2012

మెట్ల మీద - మిడ్కో కథలు



విప్లవ రచయితల సంఘం (విరసం) వారు ప్రచురించిన ఈ పుస్తకం లో మిడ్కో రాసిన పద్దెనిమిది కథలు వున్నాయి. ఇందులో మొదటి పది కథల్లో మధ్య తరగతి స్త్రీ-పురుష సంబంధాల గురించిన విశ్లేషణ వుంటుంది. అన్ని కథలూ
స్త్రీలు ఎదుర్కొంటున్న వివిధ సమస్యల చుట్టూ తిరుగుతాయి. రచయిత ఒక స్త్రీ అవడం మూలాన అనుకుంటా అన్ని కథల్లోనూ స్త్రీ పాత్ర పరంగా కథ చెప్పబడుతుంది.

 తర్వాత వచ్చే ఎనిమిది కథలు మాత్రం నేను ఇంతవరకూ చదవని అంశం గురించి వున్నాయి. నక్సల్స్ ఉద్యమ నేపధ్యం లో తెలంగాణా ప్రాంతం లోని స్త్రీల కష్టాలు, కన్నీళ్లు, వేదన, పట్టుదల, పోరాటం గురించి రాసారు. చివరి కథ అయిన "మెట్ల మీద" మాత్రం కథా నాయకుడి కోణం లోనుండి చెప్పబడింది. ఉద్యమం లో నుండి బయటకి వచ్చేసాక అతని చుట్టూ ఉన్న సమాజం లో జరిగిన మార్పులకు, కుటుంబ సభ్యుల, స్నేహితుల దృక్కోణం లో మార్పులకు, వారి దృష్టిలో తన స్థానం గురించిన సంఘర్షణ నేపధ్యం లో వుంటుందీ కథ. ఈ ఎనిమిది కథలూ తెలంగాణా మాండలికం లో వున్నాయి.

మొత్తానికి అన్ని కథలూ బావున్నాయి. మిడ్కో అంటే గోండు (ఒక ఆదివాసీ తెగ) బాషలో మిణుగురు పురుగు అట :)

Thursday, August 2, 2012

పాలగుమ్మి విశ్వనాథం - ఆత్మకథ


ప్రముఖ రచయిత, సాహిత్య అకాడెమీ అవార్డు గ్రహీత అయిన పాలగుమ్మి పద్మరాజు గారి తమ్ముడు శ్రీ పాలగుమ్మి విశ్వనాథం గారు. పశ్చిమ గోదావరి జిల్లా లోని తిరుపతిపురం అనే ఊరిలో 1919 సంవత్సరం లో జన్మించిన విశ్వనాథం గారు తెలుగు వారి ముంగిట్లోకి AIR ద్వారా లలిత సంగీతాన్ని తీసుకువచ్చిన ఆద్యులు. ఈయన స్వరకర్త, గాయకుడు, వీణా విద్వాంసులు కూడా."అమ్మ దొంగా..నిన్ను చూడకుంటే నాకు బెంగా" అన్న పాట (ఈయన రచించి, స్వరపరిచినది..వేదవతి ప్రభాకర్ గారు పాడింది) ఇప్పటికీ తెలుగు వారి లోగిళ్ళలో వినిపిస్తూనే వుంటుంది..ఇంకా ఇలాంటివే ఎన్నో మధురమయిన పాటలు ఎన్నింటినో పరిచయం చేసిన విశ్వనాథం గారి ఆత్మ కథ ఎంతో బావుంది.

గోదావరి జిల్లాలో ఆయన గడిపిన బాల్యం, గాంధీజీ గారు చేప్పట్టిన హరిజనోద్ధరణ ఉద్యమం లో విశ్వనాథం గారి బాబయ్య గారి పాత్ర గురించిన వివరాలు ఎంతో ఆసక్తి కలించాయి. తర్వాత విశ్వనాథం గారి సాహిత్య అభిలాష, సంగీత సాధన కోసం చెన్నై వెళ్ళడం, అక్కడ గొప్ప గొప్ప విద్వాంసులతో పరిచయాలు, సినీ రంగం లో ఆయన పాత్ర, అక్కడి నుండి ఆకాశవాణి హైదరాబాద్ కేంద్రం లో ఉద్యోగం ఇవన్నీ ఆయన మాటల్లో వివరించారు. ఆకాశవాణి లో పనిచేసేటప్పుడు దేవులపల్లి కృష్ణ శాస్త్రి గారి లాంటి ప్రముఖులతో సాహచర్యం ఏర్పడింది విశ్వనాథం గారికి.కృష్ణ శాస్త్రి గారు రాసిన ఎన్నో పాటలకు విశ్వనాథం గారు స్వరాలు సమకూర్చారు. వీరిద్దరి కలయికలో వచ్చిన సంగీత రూపకాలకు నేటికీ ఎంతో మంది అభిమానులున్నారు. తెలుగు సంగీతం లో ప్రముఖులయిన వారెంతో మంది ఒకప్పుడు విశ్వనాథం గారి దగ్గర శిష్యరికం చేసిన వారే.ఆకాశవాణి లో పదవీ విరమణ అనంతరం క్రైస్తవ మత బోధకుడయిన హ్యుబర్ట్ సికింద్రాబాద్ లో స్థాపించిన అమృతవాణి కైస్తవ మిషన్ కి భక్తి గీతాలు సమకూర్చారు విశ్వనాథం గారు.

తెలుగు జాతి రత్నాలలో ఒకరిగా ఎన్నదగిన పాలగుమ్మి విశ్వనాథం గారిని రాష్ట్ర ప్రభుత్వం ఎన్నో అవార్డులతో సత్కరించింది. ఈ ఆత్మకథ సంకలనం చదవడం ద్వారా మరుగున పడిన ఆకాశవాణి జ్ఞాపకాలు మదిని పలకరించాయి.


Monday, July 16, 2012

ఈగ


ఈగ కథ చదవగానే ఈగ ఏంటి, పగ తీర్చుకోడం ఏంటి అనుకున్నాను...అయితే డైరెక్టర్ రాజమౌళి కాబట్టి చూసి తీరాల్సిన సినిమా అనుకున్నాను..అతను కాకుండా వేరే డైరెక్టర్ అయి వుండి, ఈ కథ ముందే తెలిస్తే చూసేదాన్ని కాదేమో..

సినిమా అవుట్ n అవుట్ entertainer ...ఎక్కడా బోర్ కొట్టలేదు..లిమిటెడ్ characters తో, అనవసరమయిన సీన్ ఒక్కటి కూడా లేకుండా సినిమా ఆద్యంతం వినోదభరితంగా సాగుతుంది..ఈగ హావభావాలు, డాన్సు లు చెయ్యడం ఇవన్నీ చాలా ఆకట్టుకుంటాయి..నటీనటుల విషయానికొస్తే ఉన్న నాలుగు (నాని, సమంత,సుదీప్, ఈగ) ముఖ్య పాత్రల్లో బాగా నచ్చింది సుదీప్ నటన..నటించలేదు, జీవించేసాడు అనాలేమో..నాని వున్నది కొద్ది సేపే అయినా కూడా బాగా చేసాడు..అతను చనిపోగానే అప్పుడే అయిపోయిందా ఇతని రోల్ అనిపించి బాధేస్తుంది..కానీ వెంటనే ఈగ లా పుట్టడం తో మళ్ళీ సినిమా లో లీనమయిపోతాము..ఈగ కి dialogues పెట్టకుండా మంచి పని చేసారు..అవి వుంటే సినిమా మరోలా వుండేది, ఈగ హీరో అయ్యేది కాదేమో...ఈగ ని ఈగ లానే చూపించడం బాగుంది..సమంత కూడా బావుంది...చివర్లో ఈగ మీద చేసిన టైటిల్ సాంగ్ భలే నచ్చేసింది నాకు..



ఈ సినిమా కథ చెప్పేటప్పుడు నాని ఈగ రూపం లో పుట్టి సుదీప్ మీద పగ తీర్చుకుంటాడు అని అనడం విన్నాను కానీ సినిమా చూసాక ఈగ పగ తీర్చుకుంది అనడం కంటే తన ప్రేయసి ని విలన్ బారి నుండి కాపాడుకుంది అనడం కరెక్ట్ అనిపించింది నాకు.

రాజమౌళి ఏదో ఒక జిమ్మిక్ చేసి సినిమా ని హిట్ చేసేస్తాడు అన్న మాట మరో సారి prove అయింది..theatre లో మాత్రమే చూడాల్సిన సినిమా ఇది...

Tuesday, May 22, 2012

గబ్బర్ సింగ్


పవన్ కళ్యాణ్ సినిమాల్లో వుండే కామెడీ, melodious మ్యూజిక్ నాకు చాలా నచ్చుతాయి. ముఖ్యంగా ద్వందార్ధాలు ఉపయోగించకుండా రాసే పాటలు మరీ మరీ ఇష్టం. ఈ సినిమా హిట్ అవాలని చాలా చాలా కోరుకున్నాను..పవన్ కళ్యాణ్ అంటే ఏదో మూల ఇష్టం వుంది నాకు, పైగా శ్రుతి హసన్ కూడా ఇష్టమే నాకు..అందుకే ఈ సినిమా కోసం చాలా ఎదురుచూసాను. రిలీజ్ అయిన రోజే ఫ్రెండ్స్ అందరూ చాలా బాగుంది అని చెప్పగానే సంతోషించాను. కానీ మొదటి వారం టికెట్స్ దొరకలేదు. పోయిన శనివారం వెళ్లి చూసొచ్చాను. Reviews చదవక పోయినా కొంచెం ఎక్కువ expectations పెట్టుకునే వెళ్లాను. సినిమా చాలా బాగుంది అని చెప్పలేను కానీ నాకు నచ్చింది. హిందీ సినిమా దబాంగ్ నుండి remake చేసినా ఎక్కడా ఆ ఫీలింగ్ రానివ్వలేదు..నేను దబాంగ్ చూసినా కూడా నాకు అలా అనిపించలేదంటే డైరెక్ట్ గా తెలుగు సినిమా చూసిన వాళ్లకి అయితే ఇక ఇది straight సినిమానే అనిపిస్తుందేమో. కథలో చాలానే మార్పులు చేసారు. లాజిక్ ని పక్కన పెడితే బాగా ఎంజాయ్ చేయొచ్చు.

తిక్క పోలీసు ఆఫీసర్ రోల్ పవన్ కళ్యాణ్ తను తప్ప వేరెవరూ చేయలేరు అన్నంత బాగా చేసాడు. ఈ సినిమా అంతా కూడా హీరో attitude చుట్టూనే తిరుగుతుంది. PK energy అంతా కనిపిస్తుంది ప్రతి సన్నివేశంలో (పంజా లో ఇది టోటల్ గా మిస్సింగ్).శ్రీకాకుళం యాస లో పలికే dialogues అయితే భలే బాగున్నాయి (పదేళ్ళ క్రితం వచ్చిన ఖుషి ని గుర్తుచేశాయి). శ్రుతి decent గా వుంది. ఆ అమ్మాయి పక్కన గాయత్రి (హ్యాపీ డేస్ లో అప్పు) చేసిన ఓవర్ ఆక్షన్ మాత్రం కొంచెం ఎబ్బెట్టుగా వుంది. అలీ, బ్రాహ్మి ఇద్దరూ ఓకే. మిగతా అందరూ వాళ్ళ వాళ్ళ roles కి తగ్గట్టు బాగానే చేసారు. టైటిల్ ఏదో catchy గా వుండాలని పెట్టినట్టు కాకుండా హీరో కి ఆ క్యారెక్టర్ పట్ల వున్న craze ని వీలయినన్ని సన్నివేశాల్లో చూపించి టైటిల్ కి న్యాయం చేసారు. సెకండ్ హాఫ్ లో వచ్చే అంత్యాక్షరి సీన్ కొంచెం ఓవర్ గా వున్నా కూడా సెన్స్ లెస్ కామెడీ ని ఎంజాయ్ చేయగలిగాను.

మ్యూజిక్ అయితే కెవ్వు కేక. పాటలన్నీ నచ్చాయి. నేను ముందుగా వినలేదు కూడా.మొదటి సారి స్క్రీన్ మీద చూస్తూ వినడమే. టైటిల్ సాంగ్, ఆకాశం అమ్మాయి అయితే, దిల్ సే పాటలు చాలా బాగున్నాయి. ఐటెం సాంగ్ మాత్రం కొంచెం ఎక్కువ ఊహించుకున్ననేమో నాకంతగా నచ్చలేదు.
మొత్తానికి పవన్ కళ్యాణ్ ఫాన్స్ కి పండగే. మిగతా వాళ్ళు కూడా ఒక్క సారి హ్యాపీ గా చూడగలరు.

Saturday, May 12, 2012

దమ్ము

ఈ సినిమా చూడటమే ఒక వేస్ట్, ఇక దాని గురించి రాయటం పరమ దండగ. లాజిక్ లేని కథ, నేల విడిచి సాము చేసే హీరో,అతని చుట్టూ తిరుగుతూ వెకిలి వేషాలేసే హీరోయిన్ లు, రక్త పాతం, చీప్ కామెడీ, భారీ సెట్టింగ్స్ వెరసి ఈ సినిమా. నాకు తెలుగు హీరోల పాట్లు చూస్తుంటే జాలేస్తుంది. నిజంగా వాళ్ళు ఇలాంటి సినిమాలు ఇష్టపడే చేస్తున్నారా అనిపిస్తుంది. Jr NTR  మంచి నటుడు దాంట్లో తిరుగు లేదు. డాన్సులు, కామెడీ తో సహా నవరసాలు బాగా పండించగలడు. జనం అతన్ని ఇలాంటి మాస్ రోల్స్ లో చూడటానికి ఇష్టపడుతున్నారు కాబట్టి ఇలాంటివే చేయక తప్పదు :( నా లాంటి సినిమా పిచ్చోళ్ళు వేరే గతి లేక చూడకా తప్పదు.

పండు గాడిని మాత్రం ఇక ఇలాంటి సినిమాలకి తీసుకేళ్ళకూడదు అనుకుంటున్నాను. ఇప్పుడయితే వాడు theatre లోకి వెళ్ళగానే నిద్రపోతున్నాడు. కానీ కొంచెం ఊహ తెలిసాక చూడటం మొదలు పెడితే కష్టం కదా. అందుకే ముందు వాడిని తీసుకెళ్ళడం మానేసి మెల్లగా నేను కూడా ఇలాంటి సినిమాలకి వెళ్ళడం మానుకోవాలి.

Saturday, April 28, 2012

Housefull - 2


హిందీ సినిమాల్లో ఈ మధ్య కామెడీ వి బాగా హిట్ అవుతున్నాయి కానీ నేను మాత్రం ఎందుకో ధైర్యం చేయలేకపోయాను ఇన్ని రోజులూ అలాంటి సినిమాలు చూడటానికి. అప్పుడెప్పుడో 'రెడీ' చూసాను, అదేమో నాకు నచ్చలేదు. అందుకే ఈ సారి ఎలాంటి expectations పెట్టుకోకుండా వెళ్లాను ఈ సినిమాకి.

సూపర్ అని చెప్పలేను కానీ బాగుంది సినిమా. వల్గర్, చీప్ కామెడీ లేకుండా హాయిగా మనసారా నవ్వుకునే హాస్యం వుంది సినిమా అంతా. కథ తెలుగు లో వచ్చిన 'హంగామా' సినిమా ని పోలి వుంది (ఆ సినిమా నేను మొత్తం చూడలేదు కానీ టీవీ లో వచ్చే ముక్కలు చూశాను). లాజిక్ ని పక్కన పెట్టి నలుగురి జంటల మధ్య వచ్చే confusion వలన పుట్టిన కామెడీ ని ఎంజాయ్ చేసి రావొచ్చు . నటీ నటులందరూ వాళ్ళ వాళ్ళ రోల్స్ కి తగ్గట్టు బాగా చేసారు. పాటలు రెండు బాగున్నాయి, మిగతా రెండు పర్లేదనిపించాయి.

లవ్లీ



రొటీన్ ప్రేమ కథా చిత్రమే ఇది. కాన్సెప్ట్ లో కొత్తదనం లేకపోయినా ఫస్ట్ హాఫ్ ఆహ్లాదంగా సాగుతుంది. సెకండ్ హాఫ్ లో రాజేంద్ర ప్రసాద్ వేసే వేషాలు కొంచెం విసుగు తెప్పిస్తాయి. ఆది పెర్ఫార్మన్స్ బాగుంది. డాన్సు లు బాగా చేస్తున్నాడు, చూడటానికి చక్కగా వున్నాడు. అయితే డైలాగ్ డెలివరీ లో మాత్రం ఇంకొంచెం కష్టపడాలి. తండ్రికి తగ్గ వారసుడు అనిపించుకోవాలంటే తప్పదు మరి . లవర్ బాయ్ ఇమేజ్ కి సరిగ్గా సరిపోతాడు. హీరోయిన్ నాకు నచ్చలేదు. వెన్నెల కిషోర్ రోల్ బాగా పండింది.

మరీ బోర్ కొడుతుంటే వెళ్లి చూడొచ్చు ఈ సినిమాని. మాకు పోయిన ఆదివారం చూడటానికి ఇంకేమీ సినిమాలు మిగలక దీనికి వెళ్లాం :)

The Mighty and Mystical Rivers of India - Alaka Sankar


ఈ పుస్తకం యొక్క తెలుగు అనువాదం చదివాను నేను. భారతదేశం లోని వివిధ నదులు, వాటి పుట్టు పూర్వోత్తరాలు, పురాణాల్లో వాటి ప్రాశస్త్యం, వాటి పరీవాహక ప్రాంతాలు, అక్కడి పుణ్యక్షేత్రాలు, సంస్కృతులు, సంప్రదాయాలు మొదలయిన విశేషాల సమాహారం ఈ పుస్తకం. మనకి ఎంతో పవిత్రమయిన గంగ, యమున, గోదావరి, కృష్ణ లాంటి నదుల చరిత్ర, వాటి ఔన్నత్యం తెల్సుకోవడం ఎంతో బాగుంది.

ఈ పుస్తకం ద్వారా మొత్తం భారతదేశం అంతటా ప్రవహించే నదుల గురించి చదవడం వలన అవి ప్రవహించే అన్ని ప్రాంతాల గురించి కూడా ఎన్నో ఆసక్తికరమయిన విషయాలను చదివి తెల్సుకోవచ్చు. అంతా చదివాక నాకు ఉత్తర భారత దేశ యాత్ర చేయాలన్న కోరిక ఇంకా ఎక్కువయ్యింది :) ఎప్పటికి తీరుతుందో మరి?

బెంగాలి నవలలు, కథలు - 1



దేవదాసు - శరత్ - ఈ కథ అందరికీ తెలిసిందే. పాతదో, కొత్తదో 'దేవదాసు' సినిమా చూడని వాళ్ళు వుండరేమో. అయితే ఈ సినిమా కి మూలమయిన నవల ఎలా వుంటుందో చదవాలన్న కోరిక నాకెప్పటి నుండో ఉండింది. నవల చదువుతున్నంత సేపు ఈ మధ్యే చూసిన హిందీ 'దేవదాసు' గుర్తొస్తూనే వుంది. సినిమాకి, నవల కి పెద్ద తేడా ఏమీ లేదు. కాకపోతే ఇప్పటి తరం వాళ్లకి ఆనాటి రచన చదవడం కంటే సినిమా చూస్తేనే నచ్చుతుందేమో. శరత్ రచనా శైలి మాత్రం చదివింపచేసేలా వుంది.

మజిలీ  దీదీ - శరత్ - ఇందులో మూడు కథలున్నాయి, మజిలి దీదీ, అణిగిన అహంకారం, కారుచీకటిలో కాంతిరేఖ - మొదటి కథ మజిలి దీదీ నచ్చింది నాకు. తల్లిని తండ్రిని పోగొట్టుకుని అనాధ అయిన కేప్టో సవతి సోదరి అయిన కాదంబిని పంచన చేరతాడు. వారి నిరాదరణకు గురి అయిన కేప్టో ని పక్కనే ఉంటున్న కాదంబిని తోడికోడలయిన హేమాంగిని అక్కున చేర్చుకుంటుంది. ఇది కిట్టని కాదంబిని హేమాంగి తో గొడవకి దిగడం తో రెండు కుటుంబాల మధ్య అంతకు ముందు నుండి వున్న మనస్పర్ధలు హెచ్చుతాయి. చివరకు హేమాంగిని ఇల్లు వదిలి వెళ్ళవలసిన పరిస్థితి వస్తుంది. అయినా సరే తను నమ్మిన దారిలో నడవడం కోసం భర్తని ఎదిరించి పోరాడి చివరకు కేప్టో ని ఆదరించేందుకు భర్త ని ఒప్పిస్తుంది. ఇక మిగతా రెండు కథలు పెద్దగా నచ్చలేదు. ఈ కథలన్నిటి లోనూ ఆనాటి బెంగాల్ రాష్ట్రం లోని జమిందారి పద్ధతులు, సంప్రదాయాలు, సంస్కృతి కళ్ళకు కట్టినట్టు వర్ణించారు రచయిత.

విష వృక్షం - బంకించంద్ర చటర్జీ
- 'వందేమాతరం' రాసిన బంకింబాబు కలం నుండి జారువాలిన నవల ఇది. కుంద అనే ఒక అందమయిన యువతి జీవితం గురించిన కథ ఇది. అనాధ అయిన ఆమెను నాగేంద్రుడు (ఒక జమిందారు) చేరదీస్తాడు. మొదట్లో ఆమె పట్ల కేవలం జాలితో వ్యవహరించిన అతను కొద్ది రోజులకి ఆమెని ప్రేమించడం (ప్రేమించానని అనుకోవడం) మొదలు పెడతాడు. విషయం తెల్సిన అతని భార్య సూర్యముఖి పెద్ద మనసు తో ఇద్దరికీ పెళ్లి జరిపిస్తుంది. తర్వాత ఇల్లు వదిలి వెళ్ళిపోతుంది. కానీ కొద్ది రోజులకే నాగేంద్రుడు తనకు కుంద మీద వున్నది ప్రేమ కాదు అన్న విషయం గుర్తించి భార్య ని వెతుకుతూ తనూ ఇల్లు వదిలి వెళ్ళిపోతాడు. చివరికి భార్య భర్తలు కలుస్తారు కానీ కుంద ఒంటరి అయిపోతుంది. తర్వాత ఆమె ఏమయింది అనేది ముగింపు. ఈ కథ నాకేమీ నచ్చలేదు.

మొత్తానికి నేను చదివిన మూడు పుస్తకాలు నన్ను కొంచెం నిరాశ పరిచాయనే చెప్పాలి. చాలా దశాబ్దాల క్రితం నాటి రచనలు కాబట్టి నా బుర్ర కి సరిగ్గా ఎక్కలేదేమో మరి. అయినా సరే, ఇంకో మూడు పుస్తకాలున్నాయి (శరత్, బంకింబాబు వి)..అవి కూడా చదివేస్తాను.

జతగాళ్ళు-కతగాళ్ళు - మునిరాజు, సురేష్ రెడ్డి



స్నేహితులయిన ఇద్దరు చిన్న పిల్లలు ఒకరికి ఒకరు చెప్పుకునే కథల సమాహారమే ఈ పుస్తకం. చిన్నప్పుడు బామ్మ, తాతయ్య చెప్పే నీతి కథల్లాంటి కథలున్నాయి ఈ పుస్తకంలో. చాలా కాలం క్రితం చదివిన చందమామ, బాలమిత్ర కథలు జ్ఞాపకం వచ్చాయి ఇవి చదువుతుంటే. చదవడానికి  పిల్లలకి చెప్పే బెడ్ టైం స్టోరీస్ లాగా అనిపించినా వీటిలో వున్న నీతి గురించి తెల్సుకోవడం అందరికీ అవసరమే.

చిటుక్కు పటుక్కు చెనిక్కాయలు - అమరనారా బసవరాజు (హోసూరు కథలు)



ఎటువంటి కల్పనా లేని వాస్తవిక కథలు ఇవి. రచయిత తనకు ఎదురయిన అనుభవాలు, పల్లెలోని వాతావరణం, ప్రకృతి, అక్కడి మనుషుల నమ్మకాలు వీటి గురించి తనదయిన భాషలో వర్ణిస్తారు. ఈ కథలలో హోసూరు (కర్ణాటక) ప్రాంతం లో ని సంస్కృతి, సంప్రదాయాలు, అక్కడి జీవిత చిత్రాలు అన్నీ ఇమిడి వున్నాయి. వివిధ ప్రాంతాల నేపధ్యాలలో రాయబడిన కథలు ఇష్టపడే వారికి ఈ కథలు బాగా నచ్చుతాయి.

మిథునం - శ్రీ రమణ


శ్రీ రమణ గారు రాసిన ఎనిమిది కథల సంపుటి ఈ పుస్తకం. సున్నితమయిన వ్యంగ్యం, గిలిగింతలుపెట్టే హాస్యం, చక్కని శైలి తో ఇందులోని కథలన్నీ ఆకట్టుకుంటాయి.

ఇందులోని మొదటి కథ 'అరటిపువ్వు సాములారు' నాకు అంతగా నచ్చలేదు, మొత్తం కథల్లో నాకు అంతగా నచ్చని కథల్లో ఇది ఒకటి, మరోటి 'పెళ్లి' అనే కథ. ఈ కథంతా ఒక పెళ్లి లో జరిగే సంభాషణల చుట్టూ తిరుగుతుంది. బోల్డన్ని అంశాల చుట్టూ తిరిగే ఈ సంభాషణలు నవ్వు తెప్పిస్తాయి.
నచ్చని కథలను వదిలేసి నచ్చిన కథల్లోకి వచ్చేస్తా,

తేనెలో చీమ - కథానాయకుడి జీవితంలోని విషాదానికి కొంచెం వ్యంగ్యం జోడించి రాసిన కథ. పేరు అతికినట్టుగా సరిపోయింది :)


వరహాల బావి - ఒక ఊరిలో వరహాలమ్మ అనే పెద్దావిడ ఇల్లున్న చోట తవ్విన బావి ఊరందరికీ ఎలా దారి చూపిందో, అదే బావి ఊర్లో గొడవలకు ఎలా దారి తీసిందో చాలా చక్కగా వర్ణించిన కథ.

ధనలక్ష్మి - భార్య-భర్తల మధ్య వచ్చే 'ఇగో' సమస్య గురించిన కథ. ధనలక్ష్మి తెలివితేటలను మెచ్చుకోకుండా ఉండలేము.

షోడా నాయుడు - షోడా గోలి కోసం షోడా అమ్మే నాయుడి చుట్టూ తిరుగుతూ కథకుడు పడే పాట్లతో నవ్వు తెప్పిస్తూనే గడచిపోయిన మన బాల్యాన్ని కళ్ళ ముందుకు తెస్తుంది ఈ కథ.

బంగారు మురుగు - ఇది నా alltime ఫేవరెట్ కథ. వేరే కథా సంపుటాల్లో ఈ కథ చదివేసాను. కానీ ఎన్ని సార్లు చదివినా మళ్ళీ మళ్ళీ చదవాలనిపిస్తుంది.వెనకటి తరం లోని కుటుంబ వాతావరణం, బామ్మ-మనుమడి అనుబంధం, బామ్మ గారి లౌక్యం, గుణం అన్నీ మనల్ని కట్టిపడేస్తాయి.

మిథునం - ఇది భార్యా-భర్తల మధ్య జరిగే కథ. ప్రతి ఇంట్లోనూ ప్రతి నిత్యం సాగే సరదా గొడవలు, వాటితోనే ఇద్దరి సహజీవనం గురించి ఎంతో చక్కగా వర్ణించారు. ఇందులో తాతగారికి తిండి యావ ఎక్కువ. నాకయితే కథ చదువుతున్నంత సేపు నోట్లో నీళ్లూరుతూనే వున్నాయి ఆ పాత కాలం నాటి వంటలు, అవి వండే విధానం చదువుతూ వుంటే.

పుస్తకం మొత్తం చదివేసాక కమ్మటి తెలుగింటి భోజనం చేసినట్టనిపించింది నాకు :)


Friday, April 20, 2012

విరాట్ - సైఫాన్ త్స్వైక్ - పొనుగోటి కృష్ణారెడ్డి



సైఫాన్ త్స్వైక్ ఆస్ట్రియా లో జన్మించిన ఒక సుప్రసిద్ధ రచయిత. తత్త్వశాస్త్రం అంటే ఎంతో మక్కువ కలిగిన ఆయన భారతీయ గ్రంధాలను, వేదాలను, ఉపనిషత్తులను, పురాణాలని అధ్యయనం చేసారు. ఈ పుస్తకం చదువుతున్నంత సేపు ఇది ఒక విదేశీ రచయిత కలం నుండి వెలువడింది అన్న అభిప్రాయం కలగదు మనకి. 60 - 70  పేజీల ఈ చిన్ని పుస్తకంలో జీవిత పరమార్ధం ఇమిడి వుంది.

విరాట్ అనే పేరుగల ఒక ధీరుడు ఒకానొక రాజ్యంలో ఉంటాడు. అతను తన జీవితంలో ఎదుర్కొన్న పరిస్థితులు, సంఘటనల వలన ఎలాంటి నిర్ణయాలు తీసుకున్నాడు, దాని వలన అతని జీవిత గమనం ఏ విధంగా మారింది, అతని ఆలోచనా దృక్పదం ఎలా సాగింది, చివరికి అతను అర్ధం చేసుకున్న తత్త్వం ఏమిటి అన్నదే ఈ పుస్తక సారాంశం. అనువాదం కూడా చాలా సరళంగా వుంది చదవడానికి ఎంతో తేలికగా వుంది. ప్రపంచ వ్యాప్తంగా ఈ పుస్తకం నలభై బాషల్లోకి translate చేయబడిందిట.

న్యూ బోంబే టైలర్స్ - ఖదీర్ బాబు



ఖదీర్ రాసిన 'దర్గామిట్ట కథలు, 'పోలేరమ్మ బండ' నాకు చాలా ఇష్టమయిన పుస్తకాలు. ఈ రెండు పుస్తకాలలోని కథల్లో ఖదీర్ తను, తన కుటుంబం, స్నేహితులు, బంధువులు, తను పుట్టి పెరిగిన ఊరయిన కావలి గురించి మనకి పరిచయం చేసారు. వీటిలో అంతర్లీనం గా బోల్డన్ని emotions , సెంటిమెంట్స్ దాగి వుంటాయి. అయితే ఏ కథ చదివినా సరదాగా నవ్వించేలాగానే వుంటుంది .

ఈ 'న్యూ బోంబే టైలర్స్' మాత్రం పైన చెప్పిన రెండు పుస్తకాలకి భిన్నంగా వుంటుంది.

'న్యూ బోంబే టైలర్స్' , 'పెండెం సోడా సెంటర్' కథలు కార్పోరేట్ కంపెనీ లు  చిన్న చిన్న పట్టణాల్లోకి దూసుకుని వచ్చి అక్కడి లోకల్ వ్యాపారస్తులని ఎలా దెబ్బ తీస్తున్నాయో ఆ నేపధ్యం లో వుంటాయి. 'దావత్', 'జమీన్','కింద నేల వుంది','ఖాదర్ లేడు' ,'గెట్ పబ్లిష్డ్' మొదలయిన కథలు కూడా విభిన్న అంశాల నేపధ్యంలో వుంటాయి. కొన్ని కంట తడి పెట్టిస్తే, కొన్ని ఆలోచింపచేసేలా వుంటాయి. మొత్తానికి అన్ని కథలూ బాగున్నాయి. ఇవన్నీ కూడా magazines (ఎక్కువగా సండే ఆంధ్రజ్యోతి) లో వచ్చినవే. అయితే నేను అవేవీ చదవలేదు ఒక్క 'ఖాదర్ లేడు' తప్ప. ఇప్పుడు అన్నీ ఒకే పుస్తకం లోకి తీసుకొచ్చి మంచి పని చేసారు, నాలాంటి వాళ్ళు మిస్ కాకుండా.

పదేళ్ళ క్రితం ఖదీర్ తో నాకు పరిచయం వుండేది. చాలా సరదాగా ఉండేవాడు.అతను ఇంత సీరియస్ కథలు రాస్తాడని అప్పుడు ఊహించనేలేదు. అసలు నేను అతని కథలకి అభిమానినవుతానని అనుకోనేలేదు :)

మరి కొన్ని సినిమాలు..


ఈ మధ్య పూల రంగడు, ఈ రోజుల్లో, Agent వినోద్ చూసాను కానీ వాటి గురించి ఇక్కడ రాయలేదు. అందుకే ఈ పోస్ట్ లో ఒకేసారి లాగించేస్తున్నా :)

పూల రంగడు

అవుట్ n అవుట్ కామెడీ entertainer . సినిమా చూస్తున్నంత సేపూ 'మర్యాద రామన్న' కథలోని shades గుర్తొస్తుంటాయి. పాటలు రెండు మూడు పర్లేదు. సునీల్ ని కామెడీ హీరో గా అయితే చూడగలిగాను కానీ సీరియస్ fight లో, అదీ సిక్స్ ప్యాక్ తో అస్సలు భరించలేకపోయాను. హీరోయిన్ జస్ట్ ఓకే. ఎలాంటి expectations పెట్టుకోకుండా లాజిక్ గురించి ఆలోచించకుండా చూస్తే ఈ సినిమా నచ్చుతుంది.

Agent వినోద్

బాండ్ సినిమాల నుండి inspire అయ్యి తీసిన ఈ మూవీ కూడా జస్ట్ average అనిపించింది నాకు. ఫాస్ట్ paced narration వలన కథ పూర్తిగా అర్ధం కాలేదు నాకు (తర్వాత నెట్ లో చదివాను) హీరో పర్లేదనిపించాడు. హీరో-హీరోయిన్ కి ఆన్-స్క్రీన్ రొమాన్స్ కి అసలు ఛాన్స్ ఇవ్వలేదు కానీ వాళ్ళ వాళ్ళ పాత్రల్లో బాగా నటించారు.. పాటలు పర్లేదు. Trailer లో కామెడీ సాంగ్ చూసి అలాంటి సినిమానే అనుకుని వెళ్లాను కానీ సీరియస్ మూవీ నే. సైఫ్ ని సీరియస్ రోల్ లో చూడటం బాగుంది. సినిమాలో బోల్డు దేశాలు చుట్టేశారు :) మొత్తానికి ఒక సారి చూడొచ్చు అంతే.

ఈ రోజుల్లో

సినిమాకి మంచి టాక్ రావడం తో మూడో వారం లో వెళ్లాం. నాకు నచ్చింది. కథ లో ఎం కొత్తదనం లేకపోయినా, narration బాగుంది. హీరో పక్కింటి అబ్బాయిలా వున్నాడు. హీరో లక్షణం ఒక్కటంటే ఒక్కటి కూడా కనిపించలేదు ఇతనిలో. బహుశా అదే ఈ రోల్ లో ఇతనికి ప్లస్ అయి వుంటుంది. హీరోయిన్ కి కొద్దిగా త్రిష పోలికలున్నాయి. తెలుగమ్మాయి అట. చక్కగా వుంది. హీరో-హీరోయిన్ ఇద్దరూ వారి వారి పాత్రల్లో ఒదిగిపోయి నటించారు. మ్యూజిక్ బాగుంది. "రింగ్ ట్రింగ్" పాట సరదాగా బాగుంది. ఫ్రెష్ ఫీల్ తో వుంది సినిమా అంతా. పెద్ద వాళ్లకి నచ్చకపోవచ్చు కానీ యూత్ కి బాగా నచ్చుతుంది. వాళ్ళని టార్గెట్ చేసుకుని తీసిన సినిమానే ఇది. మూడో వారం లో కూడా collections బాగున్నాయి.

Friday, April 13, 2012

రచ్చ


సినిమా అంటే కేవలం ప్రేక్షకుల entertainment కోసం తీసేది మాత్రమే కాదు వందలాది కుటుంబాలకి అన్నం పెట్టే అన్నపూర్ణ కూడా. కనుక ఇది మాస్ సినిమా, ఇది క్లాసు సినిమా, ఇది అవార్డు సినిమా అని ఎన్ని రకాలుగా విభజించి విమర్శలు చేసినా, పొగిడినా ఆఖరికి ఆ సినిమా వలన లాభాలోచ్చాయా లేదా అన్నదే ముఖ్యమయిపోతుంది. లాభం వస్తే హిట్, లేకపోతే ఫ్లాప్ అంతే. ఆ రకంగా చూస్తే రచ్చ ఖచ్చితమయిన హిట్ సినిమా నే. ఏ వర్గాన్ని అయితే టార్గెట్ చేసుకుని సినిమా తీసారో వాళ్లకి కావాల్సిన అన్ని హంగులూ వున్నాయి. ఈ రెండు వారాల్లో మరో భారీ సినిమా విడుదల లేనందున వసూళ్ళకి ఎలాంటి డోకా వుండదు.

కానీ, నాకు మాత్రం ఈ సినిమా నచ్చలేదు. తలనొప్పి కూడా వచ్చేసింది. రొటీన్ కథ, భారీ సెట్టింగ్స్, నేల విడిచి సాము చేసే హీరో, అతని గురించి కొన్ని భారీ dialogues , రబ్బర్ బొమ్మ లాంటి హీరోయిన్, కథకి వెన్నెముక లాంటి ఫ్లాష్ బ్యాక్ ఎపిసోడ్ వెరసి ఒక అవుట్ n అవుట్ మాస్ మసాలా entertainer . చరణ్ నటన బావుంది, అతని వాయిస్ నాకు బాగా నచ్చుతుంది. తమన్నా డాన్సు లు బాగా చేసింది. బదరీనాథ్ సినిమాలోనే చాలా బాగా చేసిందనుకున్నాను. కానీ ఇందులో ఇంకా చక్కగా చేసింది. పాటల్లో టైటిల్ సాంగ్ అన్నిటికంటే బాగా వచ్చింది. Remix సాంగ్ trailers లో చూసినంత బాగాలేదు. అప్పటి బప్పి లహరి మ్యూజిక్ కి తిరుగే లేదు. మిగతా పాటలు సో సో. కామెడీ ఆర్టిస్ట్స్ చాలామందే వున్నారు కానీ ఒక్క బ్రాహ్మి రోల్ మాత్రమే ఆకట్టుకుంటుంది. చరణ్ ఫాన్స్ కి మాత్రం పండగే. మిగతా వాళ్లకి మాత్రం వాళ్ళ వాళ్ళ tolerance లెవెల్స్ ని బట్టి సినిమా నచ్చుతుందా లేదా అనేది ఆధారపడి వుంటుంది :)

Friday, April 6, 2012

3



అదేమిటో నాకు కొన్నాళ్ళ గా తమిళ సినిమాలన్నా, అక్కడి హీరోలన్నా చాలా ఇష్టంగా ఉంటోంది. ఒకప్పుడు సూర్య ని మాత్రమే వెర్రిగా ఆరాధించే నేను ఇప్పుడు ఆర్య, ధనుష్, విక్రం, కార్తి ఎలా ఎవరి సినిమా అన్నా సరే ఎగురుకుంటూ వెళ్ళిపోతున్నాను. ధనుష్ సినిమాలు ఇంతకుముందు చూడలేదు కానీ ఇతని గురించి చాలా పత్రికల్లో మంచిగా చదివాను. కొలవెరి పాట కోసం కాదు కానీ ఈ అబ్బాయి సినిమా అనేసరికి '3 ' తప్పకుండా చూడాలనుకున్నాను. శ్రుతి కూడా నచ్చుతుంది నాకు. ఎలాంటి ఓవర్ ఆక్షన్ చేయకుండా చాలా natural గా , ప్రొఫెషనల్ లా నటిస్తుంది.

నన్నెంత మాత్రం నిరాశ పరచలేదు ఈ సినిమా. మొదటి సీన్ లోనే అర్ధమయిపోతుంది ఇది రెగ్యులర్ రొమాంటిక్ లవ్ స్టొరీ కాదు అని. అయితే అదే మూడ్ లో ప్రేక్షకులని ఎక్కువ సేపు ఉంచకుండా ఫ్లాష్ బ్యాక్ లోకి తీసుకెళ్ళిపోతుంది డైరెక్టర్. ఫస్ట్ హాఫ్ అంతా హీరో-హీరోయిన్ మధ్య చిగురించిన teenage ప్రేమ, చిన్న చిన్న అవాంతరాలతో వారి పెళ్లి ఇలాంటి వాటి మధ్య సాగుతుంది. ఇదంతా యూత్ కి తేలిగ్గా connect అవుతుంది. సెకండ్ హాఫ్ నుండి కథలో సీరియస్ ఎలిమెంట్ మొదలవుతుంది. చివరికి వచ్చేసరికి గుండెలు పిండేసే నటన తో ధనుష్ ఒక ఆట ఆడేసుకున్నాడు. హీరో-హీరోయిన్ ఇద్దరూ పోటి పడి నటించినా ఎక్కువ మార్కులు మాత్రం ధనుష్ కే. హీరోయిన్ మీద తనకి ఉన్న ప్రేమ, తనలోని లోపం ఈ రెండిటి మధ్య బాలన్స్ చేసుకోలేక సతమతమయిపోయే ఒక matured క్యారెక్టర్ లో జీవించేసాడు.

పాటల విషయానికొస్తే కొలవెరి పాట స్క్రీన్ మీద ఏమంత గొప్పగా లేదు. ముందుగా లీక్ అవకుండా ఉండి వుంటే బాగుండేదేమో. మిగతా పాటలు బాగున్నాయి. సెకండ్ హాఫ్ లో కొంచెం సాగ తీత లేకుండా వుంది వుంటే ఇంకా బాగుండేదేమో. మొత్తం మీద కమర్షియల్ గా హిట్ కాకపోవచ్చు కానీ మంచి సినిమా నే. ఒకసారి చూసేయ్యొచ్చు.

Friday, March 23, 2012

Confessions of an Economic Hitman - John Perkins : ఒక దళారీ పశ్చాత్తాపం - కొణతం దిలీప్


మూడేళ్ళ క్రితం HRF వాళ్ళు ముద్రించిన "విస్తాపన-విధ్వంసం" అనే పుస్తకం చదివాను. అందులో అభివృద్ధి పేరిట, సెజ్ ల పేరిట ఆది వాసీలకు, పేద ప్రజలకు, సహజ వనరులకు జరుగుతున్న అన్యాయం గురించి కళ్ళకు కట్టినట్టు రాసారు. నన్ను, నా ఆలోచనలని  ఎంతగానో ప్రభావితం చేసిన పుస్తకాల్లో అది ఒకటి. మన చుట్టూ జరుగుతోన్న (జరుగుతోందని మనం అనుకుంటున్న) అభివృద్ధి అనే నాణేనికి మరో వేపు ఏముందో తెలుస్తుంది ఈ పుస్తకం చదివాక.

ఇప్పుడు ఈ పుస్తకం "ఒక దళారీ పశ్చాత్తాపం" కూడా అదే కోవలోనికి వస్తుంది. HRF వాళ్ళ పుస్తకం మన రాష్ట్రం లో జరుగుతున్న దోపిడీ గురించి రాస్తే, ఈ పుస్తకం లో ప్రపంచ వ్యాప్తంగా జరుగుతున్న దోపిడీ గురించి రాసారు. అగ్ర రాజ్యంగా వెలుగుతోన్న అమెరికా చేసిన దురాగతాలను, అభివృద్ధి ముసుగులో మానవాళికి అది చేస్తున్న ద్రోహం గురించి ఈ పుస్తకం లో రాసారు.

ఈ పుస్తక రచయిత జాన్ పెర్కిన్స్ అమెరికా తరపున నియమించబడ్డ ఒక ఎకనామిక్ హిట్ మాన్ (ఇలాంటి ఒక పదం ఉంటుందని ఈ పుస్తకం ద్వారానే తెల్సింది నాకు). చమురు నిక్షేపాలు పుష్కలంగా ఉన్న వెనుజులా, ఈక్వడార్, ఇరాన్, ఇరాక్, ఇండోనేసియా లాంటి దేశాల్లోని ప్రభుత్వాలని, ప్రజలని అభివృద్ధి పేరిట మభ్యపెట్టి ఆయా దేశాలు ఎప్పటికీ తీర్చలేని రుణాలిచ్చి వారిని తమకి (అమెరికా కి ) బానిసల్లా మార్చే ప్రక్రియ కోసం నియమింపబడ్డ వారే ఈ దళారులు. ఒకప్పుడు అమెరికా లో వుండిన బానిసత్వానికి ఇప్పుడు నాగరీకత, అభివృద్ధి పేరు చెప్పి కొత్త ముసుగు తొడుగుతున్నారు. అమెరికా పాటిస్తున్న రెండు నాల్కల ధోరణిని నగ్నంగా మన ముందు నిలబెడుతుంది ఈ పుస్తకం. గ్లోబల్ సామ్రాజ్య స్థాపన లో భాగంగా కార్పోరేట్ స్వామ్యం పీడిత దేశాలని ఎంత తెలివిగా దోచుకుంటుందో రచయిత ఈ పుస్తకం ద్వారా చెప్పారు. ఈ దోపిడీలో భాగం గా మనం (మానవాళి) కోల్పోయిన సహజ (నదులూ, అడవులు), మానవ వనరులు, సంస్కృతులు, జీవ జాతుల గురించి తెల్సుకుంటూ వుంటే రేపటి తరానికి మనం ఏమి మిగిల్చి ఇస్తున్నాం అన్న ఆలోచన రాక మానదు. దీని గురించి సామాన్య ప్రజలమయిన మనం చేయగలిగినది ఏముంది అన్న ప్రశ్నకి సమాధానం ఏమిటి?

170 పేజీల ఈ పుస్తకం చదవడానికి నాకు రెండు వారాలు పట్టింది. ఇందులో రాసిన ఏ ఒక్క విషయం గురించి నాకు ఇంతకు ముందు ఎలాంటి అవగాహన లేకపోవడమే కారణం. ఇప్పటి వరకూ ప్రపంచం లో ఏ దేశం అయినా కరెన్సీ ని ముద్రించుకోవడానికి అందుకు సరిపడా బంగారు నిలువలనో, లేక వనరులనో చూపించాలని విన్నాను. కానీ అమెరికా అలాంటి రూల్ ఏదీ పాటించకుండా కరెన్సీ ని ముద్రించి ప్రపంచ దేశాలకి అప్పులిస్తుందని ఇందులో చదివి ఆశ్చర్యపోయాను. ఇదేమి న్యాయం. ఎవరూ అడగరా?

తెలుగు అనువాదం చాలా సరళంగా సాగింది. మానవాళి విధ్వంసానికి కారణమయ్యే  ఈ అభివృద్ధి (???) అనే ఊబిలో మనం రోజు రోజుకీ ఎలా కూరుకుపోతున్నామో తెల్సుకోవాలంటే ఈ పుస్తకం చదివి తీరాల్సిందే.


Mr .నూకయ్య



మనోజ్- సనా ఖాన్ ప్రేమించుకుంటారు. రాజా-కృతి కర్బందా ప్రేమించుకుని పెళ్లి చేసుకుంటారు. ఈ రెండు జంటల మధ్య ప్రేమ ఎలాంటిది, స్వతహాగా దొంగ అయిన మనోజ్ లో పరివర్తన ఎలా వస్తుంది అనేదే ఈ సినిమాలోని కథ.

ఈ కథ కొంచెం కొత్తగానే వుంది. కిడ్నాప్ డ్రామా మధ్య నడుస్తుంది సినిమా అంతా.బోర్ కొట్టకుండా రెండు గంటలు గడిచిపోతాయి. ఆఖరిలో ఊహించని ఒక ట్విస్ట్ చాలా బాగుంది. బ్రాహ్మి చిన్న రోల్ చేసాడు. వేరే ఎవరన్నా అయితే చాలా చిరాగ్గా వుంటుంది కానీ బ్రాహ్మి కాబట్టి భరించగాలిగాము ఆ క్యారెక్టర్ లో. సెకండ్ హాఫ్ లో వచ్చే మొదటి పాట (ఒకే ఒక జీవితం ) లోని సాహిత్యం చాలా బాగుంది. మిగతా పాటలు పర్వాలేదనిపించేలా వున్నాయి. టెక్నికల్ వాల్యూస్ , స్టంట్స్  ఈ సినిమాకి ప్లస్ అయ్యాయి మనోజ్ నటన తో పాటు. మొదటి సగం మాత్రం బాగా తీయలేదనిపించింది. సెకండ్ హాఫ్ బాగుంది.


మనోజ్ లో చాలా energy వుంది. సినిమా భారం అంతా అతనే మోసాడు చివరిదాకా. సనా ఖాన్ మర బొమ్మలా వుంది, నటన కి పెద్ద ఆస్కారం కూడా లేదు. కృతి కర్బందా తీన్ మార్ లో లాగానే ఇందులో కూడా హోం లీ క్యారెక్టర్ చేసింది. చాలా చక్కగా వుంది. మిగతా అందరూ పర్లేదు.

మనోజ్ చేసిన ఈ కొత్త ప్రయోగం మంచి ఫలితాన్ని ఇచ్చినట్టే వుంది. వీక్ డే అయినా కూడా హాల్ దాదాపు నిండింది.

నువ్వా- నేనా



గమ్యం లాంటి అసాధారణమయిన సినిమాలో జోడి కట్టి మనల్ని మెప్పించిన శర్వానంద్, అల్లరి నరేష్ ఈ సారి మళ్ళీ జోడి కట్టి కామెడీని ఎలా పండించారో చూడాలనుకుని ఈ సినిమాకి వెళ్లాను. చాలా బాగుంది అనో, అస్సలు బాగోలేదు అనో చెప్పలేను కానీ  ఎలాంటి expectations లేకుండా వెళ్తే ఒకసారి చూసి కొంచెం నవ్వుకుని వచ్చేయ్యొచ్చు.

కథ ఏమీ లేదు. ఇద్దరూ ఒకే అమ్మాయిని ప్రేమిస్తారు. ఆ అమ్మాయి కోసం ఒకరి పై ఒకరు ఎత్తుకు పై ఎత్తులు వేసుకుంటూ నవ్వుల్నీ పండించడానికి ప్రయత్నిస్తారు. ఆఖరికి గద్దలా మరొకడు ఆ అమ్మాయిని తన్నుకుపోతాడు. మధ్యలో బ్రహ్మానందం, కోవై సరళ ల కామెడీ. బ్రహ్మానందం కామెడీ బాగుంది కానీ కోవై సరళ మాత్రం ఎప్పటిలానే OA  చేసి విసిగిస్తుంది. నరేష్ కి ఇలాంటి రోల్ చేయటం చాలా ఈజీ. అతను బాగా చేసాడు. శర్వానంద్ ని ఇంతవరకూ సీరియస్ రోల్స్ లో చూసి ఇప్పుడు కామెడీ అంటే కొంచెం కొత్తగానే వుంది కానీ చెత్తగా మటుకు లేదు :) పర్వాలేదు అనిపించింది. ఇక శ్రియ లో చాలా ఓల్డ్ లుక్ వచ్చేసింది. పాటలు రెండు బాగున్నాయి, మిగతావి నచ్చలేదు.

హాల్ కి వెళ్లి చూడాల్సిందే అనదగిన సినిమా కాదు. ఇంకో మూడు, నాలుగు నెలల్లో ఎలానూ టీవీ లో వచ్చేస్తుంది. అప్పుడు చూసి నవ్వుకోవచ్చు.

Friday, March 16, 2012

ఇష్క్



సినీ రంగం లో పైకి ఎదగాలంటే టాలెంట్,కృషి తో పాటు కొంత ప్రాక్టికల్ థింకింగ్ కూడా వుండాలి. నేల విడిచి సాము చెయ్యడం అన్ని సార్లు కలిసి రాదు. నితిన్ విషయంలో గత పదేళ్లుగా ఊరిస్తున్న హిట్ ఈ ఇష్క్ సినిమా రూపంలో అతనికి దక్కింది. ఇందులో చిలిపిగా అల్లరి చేసే చలాకి కుర్రాడి పాత్రలో నితిన్ ఒదిగిపోయాడు. సిక్స్ ప్యాక్ కోసం శరీరాన్ని కష్టపెట్టడం వలన అనుకుంటా ఆ అలసట ముఖంలో కనిపిస్తుంది. అయితే ముఖంలో maturity వచ్చింది. నిత్య మీనన్ నటన గురించి ప్రత్యేకంగా చెప్పక్కర్లేదు. ఈ అమ్మాయి నటనలో చాలా పరిణీతి కనిపిస్తుంది. అజయ్ కి కూడా మంచి పాత్ర దక్కింది. మిగతా నటీ నటులు కూడా చక్కగా చేసారు. పాటలు రెండు, మూడు బాగున్నాయి. ఫోటోగ్రఫి కి మంచి మార్కులు పడతాయి.

కథలో కొత్తదనం ఏమీ లేకపోయినా ఒక్కో సీన్ జరిగే కొద్దీ ప్రేక్షకుడికి ఆసక్తి పెరుగుతుంది. ఇంటర్వల్ అయే అప్పటికి climax ని ఊహించగలం కానీ అక్కడికి కథ ఎలా చేరుకుంటుందో అన్న సస్పెన్స్ వుంటుంది. ఇక కామెడీ కూడా పెద్ద గొప్పగా లేకపోయినా పర్వాలేదనిపిస్తుంది. మొత్తానికి ఒక సారి చూసెయ్యొచ్చు :)

డేగ రెక్కల చప్పుడు - యండమూరి వీరేంద్రనాథ్

 

నేను చదివిన పుస్తకాలలో నాకు మళ్ళీ మళ్ళీ చదవాలనిపించే పుస్తకాల్లో యండమూరి వీరేంద్రనాథ్ గారి నవలలు చాలా వున్నాయి. ఈయన నవలల్లో నేను మొట్ట మొదట చదివింది "నల్లంచు తెల్ల చీర". అప్పటి నుండి ఆయన నవలల్లో మూడు నాలుగు పుస్తకాలు తప్ప మిగతావి ఏవీ  వదిలిపెట్టకుండా చదివేసాను. దొరికినంత వరకూ కొని దాచుకున్నాను కూడా. ఈయన రాసిన కాసనోవ 99 , తులసి దళం, అష్టా వక్ర లాంటి థ్రిల్లర్స్ తెలుగులో మరే రచయిత ఇంత ఆకట్టుకునేలా రాయలేరేమో అనిపిస్తుంది. ఈయన ఇంగ్లీష్ నవలల నుండి కాపీ చేస్తారని, రచనా స్వేచ్చ ఎక్కువ తీసుకుంటారని అంటారు కానీ నేను ఇంగ్లీష్ నవలలు ఎక్కువ చదవలేదు కాబాట్టి నాకు అలా ఏమీ అనిపించదు. ఈయన రాసిన నవలలు అన్నిటి గురించి ఒక పోస్ట్ రాయాలని అనుకుంటున్నాను కానీ కుదరటం లేదు.

ఈ నవల "డేగ రెక్కల చప్పుడు" సాక్షి ఆదివారం edition లో సీరియల్ గా వచ్చినప్పుడు నేను కావాలనే చదవలేదు. ఎందుకంటే ఇలాంటి సస్పెన్స్ థ్రిల్లర్స్ ఏకబిగిన చదివేయ్యాలి నేను. వారం వారం ఎదురు చూడటం నా వల్ల కాని పని. అందుకే నవలగా వచ్చాక చదివాను. ఇంతకు ముందు ఈయన రాసిన "ఒక వర్షాకాలపు సాయంత్రం" అనే నవల లోని కథకి, ఈ నవలలోని కథకీ దగ్గరి పోలికలు వున్నాయి. అయితే రెండూ వేటికవే బాగున్నాయి.

ఈ కథ విషయానికి వస్తే రామకృష్ణ శాస్త్రి భారత సైన్యం లో పని చేసిన ఒక మాజీ ఉద్యోగి. నరనరాన దేశభక్తి ని జీర్ణించుకున్న అసలు సిసలు సిపాయి. తల్లి తండ్రి ని పోగొట్టుకున్న ఇతనికి ఉన్న ఏకైక తోడు ప్రేమించిన అమ్మాయి వైదేహి. అనుకోని పరిస్థితుల్లో అల్-ఖైదా దృష్టి ఇతని మీద పడుతుంది. వాళ్ళకి అవసరమయిన ఒక ఫైల్ కోసం ఇతన్ని ఉపయోగించుకోవాలనుకుంటారు. ఈ విషయం అతనికి ఆఖరి నిమిషంలో తెలుస్తుంది. వాళ్ళు అనుకున్న పని పూర్తి చేసి వాళ్లకి సహాయపడతాడు. దేశం కోసం ప్రాణాలు సైతం లెక్క చెయ్యని రామకృష్ణ ఎందుకు ఈ పని చేసాడు, అతని అసలు mission  ఏంటి అన్నది అసలు కథాంశం. ఇందులో మొదటి భాగం అంతా ఆఫ్ఘనిస్తాన్ భౌగోళిక, చారిత్రక నేపధ్యం, తాలిబాన్ల ఆవిర్భావం, ఆఫ్ఘనిస్తాన్ లోని గిరిజన తెగల ఆచార వ్యవహారాలూ,రష్యా-అమెరికాల మధ్య నలిగిపోయిన ఆఫ్ఘన్ పౌరుల హక్కుల గురించి వుంటుంది. 

స్వార్థపూరిత రాజకీయ నాయకుల ఎత్తుగడలనీ, మత చాంధస వాదుల మూర్ఖపు ఆలోచనలనీ, సామన్యుల బ్రతుకులని నేల రాస్తున్న ఉగ్రవాద సంస్థల అరాచకత్వాన్నీ, వాటికి కొమ్ము కాచే దేశాధినేతల కుయుక్తులనీ, సమాజంలో పాతుకు పోయిన స్వార్థాన్ని, కరడు గట్టిన మానవత్వాన్ని కళ్ళకు కట్టినట్టుగా చూపించారు. రచనా స్వేచ్చ ఎక్కువగా తీసుకున్నప్పటికీ నవల మొత్తం చదివాక అవసరమే అనిపిస్తుంది. కొన్ని యథార్థ సంఘటనలు, కొన్ని కల్పితాలు కలగలిపి రాసిన ఈ పుస్తకం ప్రస్తుతం ప్రపంచాన్ని గడగడలాడిస్తున్న ఉగ్రవాద కలాపాలకు అద్దం పడుతుంది.

Thursday, February 23, 2012

లవ్ ఫెయిల్యూర్



చిన్న చిన్న గొడవలతో విడిపోయిన ఒక ప్రేమ జంట కథ ఈ సినిమా. కథ కొత్తది కాకపోయినా నడిపించిన తీరు బాగుంది. అరుణ్, పార్వతి ఇద్దరూ ఇంజనీరింగ్ కాలేజీ లో చదువుతుంటారు. ఇద్దరి మధ్య మొదలయిన చిన్న పరిచయం ప్రేమగా మారుతుంది. తర్వాత కొన్ని చిన్న చిన్న గొడవలు, సర్దుబాట్లు అయ్యాక ఒక సారి అరుణ్ ప్రవర్తన వలన తీవ్రంగా మనస్తాపం చెందిన పార్వతి వాళ్ళ మధ్య వున్న ప్రేమని తెగతెంపులు చేసుకోవాలని అనుకుంటుంది. అయితే అరుణ్ కి తన తప్పేంటో అర్ధం అవదు. సినిమా మొదటి సగం అంతా ఆన్/ఆఫ్ flashback episodes లో అరుణ్ ప్రేక్షకులకి ఈ కథ చెప్తుంటాడు. వీళ్ళిద్దరి ప్రేమ కథ కి సమాంతరం గా పార్వతి తల్లి తండ్రుల ప్రేమ కథ నడుస్తూ వుంటుంది. ఇంటర్వల్ దాకా కొంచెం బోర్ కొట్టినా సెకండ్ హాఫ్ మాత్రం ఆకట్టుకుంటుంది. అరుణ్ ఫ్రెండ్స్ తో వచ్చే సన్నివేశాలు, పార్వతి తల్లి తండ్రుల మధ్య జరిగే సంఘటనలు బాగా వచ్చాయి. చివరికి కథ సుఖాంతమవుతుంది.

సిద్ధార్థ్ చాలా రోజుల తర్వాత మంచి సినిమా సెలెక్ట్ చేసుకున్నాడు.అతనికి ఇలాంటి రోల్ చెయ్యడం వెన్నతో పెట్టిన విద్య. అమల పాల్ పక్కింటి అమ్మాయిలా అనిపించింది. నటన కూడా పర్వాలేదు. సురేఖ వాణి, సురేష్, ఇంకా మిగతా పాత్రధారులు కూడా చక్కగా నటించారు. పాటలు మాత్రం నాకు పెద్దగా నచ్చలేదు. ఫోటోగ్రఫి బాగుంది. ఎలాంటి expectations పెట్టుకోకుండా వెళ్తే బాగానే అనిపిస్తుంది ఈ సినిమా. మౌత్ టాక్ బాగా వుంది. పబ్లిసిటీ పట్ల ఇంకొంచెం శ్రద్ధ తీసుకుని వుంటే బాగుండేది.

Monday, February 20, 2012

తన్హాయి - కల్పనా రెంటాల



ప్రేమ ని గురించి ఎంతో మంది ఎన్నో రకాలుగా నిర్వచించారు. అయితే ఎవరు ఎన్ని చెప్పినా ప్రేమ కి ఇదే సరయిన అర్ధం అని ఖచ్చితంగా ఎవరూ చెప్పలేరు. మన సమాజం లో ఎన్నో రకాల ప్రేమలు ఆమోదించబడతాయి కానీ వేరు వేరుగా  పెళ్ళయిన ఇద్దరు వ్యక్తుల మధ్య ప్రేమ అంటే మాత్రం అందరూ నిరసిస్తారు. స్త్రీ-పురుషుల మధ్య ఏర్పడే ప్రేమలో శారీరక సంబంధానికి చోటు వుండే అవకాశం వలననేమో ఇలాంటి ప్రేమలు ఎవరూ ఒప్పుకోరు. పెళ్ళయిన ఇద్దరు వ్యక్తుల మధ్య ఒక స్నేహంగా మొదలయిన పరిచయం క్రమంగా పెరిగి ప్రేమగా మారి ఇద్దరి కుటుంబాలను, జీవితాలను ఎంత ప్రభావితం చేస్తుందో, వాళ్ళ మానసిక సంఘర్షణ ఎలా వుంటుందో అనేదే ఈ కథాంశం.

ఈ కథ అంతా అమెరికా లో రెండు తెలుగు కుటుంబాల మధ్య జరుగుతుంది. కల్హార-చైతన్య దంపతులకు ముద్దులొలికే పాప మేఘన. కౌశిక్-మృదుల దంపతులకు తుషార్ అనే ఏడేళ్ళ బాబు ఉంటాడు. రెండు కుటుంబాలు టెక్సాస్ రాష్ట్రం లోని హ్యూస్టన్ పట్టణంలో వుంటాయి. రెండు జంటలూ ఇండియాలో మధ్య తరగతి కుటుంబాలకి చెందిన వారు. ఉన్నత చదువులు చదువుకుని మంచి ఉద్యోగాలు చేస్తూ అమెరికాలో ప్రశాంతమయిన జీవితం గడుపుతుంటారు.ఎవరికీ భాగస్వాముల మీద ఎలాంటి కంప్లైంట్స్ వుండవు (చిన్న చిన్న గొడవలు తప్ప). ఒక ప్రయాణంలో కల్హార-కౌశిక్ మధ్య పరిచయం ఏర్పడుతుంది. తొలి చూపులోనే ఒకరికి ఒకరు నచ్చుతారు. మొదట స్నేహితులుగా వుందామనుకున్న వారిద్దరూ క్రమేణా ఒకరిని విడిచి ఒకరు వుండలేనంతగా దగ్గరవుతారు. అయితే తమ ప్రేమ కోసం వాళ్ళ వాళ్ళ కుటుంబాలను వదులుకోవాలన్న ఆలోచన వుండదు. వీళ్ళ ప్రేమ విషయం తెల్సిన చైతన్య, మృదుల లు ఎలా స్పందించారు, చివరికి కల్హార-కౌశిక్ ల మధ్య ప్రేమ ఎలా నిలిచిందీ, ఈ క్రమం లో నలుగురూ పడిన మానసిక సంఘర్షణ ని రచయిత్రి ఎంతో హృద్యంగా వర్ణించారు.

ఈ నవల చదివాక ప్రతి పెళ్ళయిన వ్యక్తి ఇందులో వున్న ముఖ్య పాత్రలలో ఏదో ఒక దానిలో తమని తాము identify చేసుకోగలరు. ఇందులో కథ కంటే కూడా పాత్రధారుల మానసిక సంఘర్షణ ను ఎక్కువ హైలైట్ చేసారు. కొన్ని వాఖ్యాలయితే నాకు చాలా చాలా నచ్చాయి,

అశాంతికి కారణం అసంతృప్తి

మనసు మాట వినేవారికి ఉన్నంత నరకం మరోటి వుండదు (ఈ మాట నాకు సరిగ్గా గుర్తు రాట్లేదు. పుస్తకం ఏమో ప్రస్తుతం నా దగ్గర లేదు)

స్నేహం, ప్రేమ అందరి పట్ల ఒకేలా వుండదు. ఒకరి దగ్గర ప్రవర్తించినట్టు, ఫీల్ అయినట్టు మరొకరి దగ్గర ఫీల్ అవలేము, ప్రతి స్నేహం, ప్రేమ వేటికవే విభిన్నం.

ఒక పని చేయాలని తీవ్రంగా అనిపించినప్పుడు ఆ పని చెయ్యడం తప్పు కాదు అని మనసు మనకి అనుకూలంగా నచ్చ చెప్తుంది. అది గుర్తించకపోతే మనసు వేసే ట్రాప్ లో చిక్కుకోక తప్పదు.

ఇంకా ఇలాంటివెన్నో వున్నాయి పుస్తకం నిండా. మొదట సాధారణంగా మొదలయిన కథ లోతుకి వెళ్ళే కొద్దీ పాత్రలన్నీ సజీవంగా మన కళ్ళెదుట నిలిచాయనిపిస్తుంది. ఆ ప్రాత్రల సంఘర్షణలో మన మనసూ, మెదడూ కూడా ఒక భాగమయిపోతాయి. కథాంశం విన్న తర్వాత ఇది అక్రమ సంబంధాలను ప్రోత్సహించేదిగా ఉంటుందేమో అనిపిస్తుంది. కానీ చదివే కొద్దీ తమకే తెలీకుండా పీకల్లోతు ప్రేమలో పడిపోయిన ఇద్దరు బాధ్యాతాయుతమయిన వ్యక్తుల మానసిక స్థితి కి ఇది సజీవ రూపంగా నిలుస్తుంది. మ్యారేజ్ counselling బుక్ లా అనిపించింది నాకయితే.

ఇంత మంచి నవలను అందించిన కల్పన గారికి అభినందనలు.

Image source : Saaranga books


వేలుపిళ్లై - సి.రామచంద్రరావు



నేను ఈ పుస్తకం చదవాలనుకోవడానికి కారణం దీనికి ముళ్ళపూడి వెంకటరమణ గారు, నండూరి రామమోహనరావు గారు రాసిన పరిచయ వాఖ్యలు :) గడిచిన కాలం లో ఈ రచయత రాసినవి ఈ తొమ్మిది కథలే అయినా టాప్ టెన్ రచయతల్లో రామచంద్రరావు గారిని ఒకరిగా చాసో గారు వర్ణించారు అంటే తప్పకుండా ఇవి బాగుండి వుంటాయి అని చదవడం మొదలుపెట్టాను. ఇందులోని కథలన్నీ అరవై-డెబ్బై ఏళ్ళ క్రిందట రాసినవి.రచయిత అప్పట్లో కర్నాటక/తమిళనాడు లోని ఒక టీ-ఎస్టేట్ లో ఉన్నతాధికారిగా పని చేసారు, మంచి టెన్నిస్ ప్లేయర్ కూడా.

ఈ సంపుటి లో తొమ్మిది కథలున్నాయి. అన్నిటిలో ఏది నచ్చింది అని అడిగితే చెప్పడం కష్టమే. వేటికవే ప్రత్యేకమయినవిగా తోచాయి. ఎక్కువ కథలకు నేపధ్యం టీ-ఎస్టేట్ లోని జీవితమే. స్త్రీ-పురుషల సంబంధాలు, భార్య-భర్తల అనుబంధాలు, యజమాని-నౌకరు సంబంధాలు, సహోద్యోగుల మధ్య వుండే వాతావరణం, మనిషికి-జంతువుకి మధ్య వుండే సున్నితమయిన సెంటిమెంట్స్ ఇలా మానవ సంబంధాలలో వున్న అనేకానేక కోణాలను స్పృశిస్తూ రాసిన కథలు ఇవన్నీను. ఒక్కో కథ రాయడం కోసం రచయిత చేసిన పరిశీలన మెచ్చుకోదగినది. ముఖ్యంగా 'ఏనుగులరాయి' కథలో ఏనుగుల మనస్తత్వాన్నీ, కడకరైకీ-ఏనుగులకీ మధ్య వుండే అనుబంధాన్ని చాలా చక్కగా వర్ణించారు. ఎంతో పరిశీలనా దృష్టి వుంటే కానీ ఇది సాధ్యపడదు. కథల్లోని పాత్రలన్నీ సజీవంగా, వాస్తవికంగా వున్నాయి.

ఈ కథల్లోని పాత్రదారులు ఎక్కువ మంది తమిళ తంబిలు, ఇంకా తెల్ల దొరలూ. అయినా స్వచ్ఛమయిన తెలుగు కథలు చదువుతున్నట్టే అనిపించింది. తెలుగు కథ రాయడానికి ప్రాత్రధారులు, నేపధ్య వాతావరణం తెలుగు మాత్రమే కానవసరం లేదు అని అనిపిస్తుంది ఈ పుస్తకం చదివాక. పడమటి కనుమల మధ్య, పచ్చటి టీ-కాఫీ తోటల్లో విహరిస్తూ స్వచ్ఛమయిన గాలి పీలుస్తూ మంచి కాఫీ తాగుతున్న ఫీలింగ్ వచ్చింది ఈ కథలు చదువుతుంటే.

Friday, February 17, 2012

ఒక హిజ్రా కథ - పరవస్తు లోకేశ్వర్



ఉర్దూ, హిందీ భాషలలోని 8 కథలను పరవస్తు లోకేశ్వర్ గారు అనువదించి ఈ పుస్తక రూపం లో అందించారు. ఇందులో మూడు కథలు కుష్వంత్ సింగ్ రాసినవి కాగా మిగతా అయిదూ వేరు వేరు రచయితలు రాసినవి. కుష్వంత్ సింగ్ రాసిన మూడు కథలూ 17 - 18 శతాబ్దాలలో మొఘల్ సామ్రాజ్యం మరియూ సిపాయి తిరుగుబాటు ల నేపధ్యాలలో రాసినవి. చరిత్ర గురించి తెలుసుకోవాలంటే కేవలం చరిత్ర పుస్తకాలు చదివితే సరిపోదు. ఎందుకంటే అందులో రాజులు, వాళ్ళ పాలనా విధానాలు, జరిగిన యుద్ధాలు, ఆస్తుల లెక్కలు, రాజకీయ ఒప్పందాలు, తారీఖులు ఇవి మాత్రమే వుంటాయి. అప్పటి కాలంలో ప్రజల మనోభావాలు, సంఘర్షణలు కూడా చరిత్రలో భాగమే. ఇవి దాదాపుగా ఏ చరిత్ర పుస్తకంలోనూ కనిపించవు. ఇవి తెల్సుకోవాలంటే అప్పటి కాలం లో జీవించిన సామాన్యుల కథలు చదవాలి. ఈ మూడు కథల లోనూ  అప్పటి ప్రజల జీవన విధానాలు, ఆలోచనలు, యుద్ధాల వలన వాళ్ళ జీవితాల్లో వచ్చిన పెను మార్పులూ అన్నీ చక్కగా వర్ణించబడ్డాయి.

ఇక మిగతా కథలలో నాకు మొదటి కథ 'గృహ నిర్మాత' , రెండవ కథ ' పరువు-ప్రతిష్ట' బాగా నచ్చాయి. మొదటి కథలో వేశ్య అయిన లాజ్వంతి వివాహం ద్వారా స్వేచ్ఛను కోల్పోతే (సమాజం లో ఒక గౌరవమయిన స్థానం పొందినప్పటికీ వ్యక్తిగత స్వేచ్ఛను కోల్పోతుంది), రెండవ కథలో పటాన్ల అమ్మాయి స్వేచ్ఛగా జీవించగలిగి ఉండి కూడా  మనసిచ్చిన వాడి కోసం, కుటుంబ పరువు కోసం వివాహం మాట తలపెట్టకుండా తనకు తానే సంకెళ్ళు వేసుకుని జీవితమంతా గడిపేస్తుంది. విభిన్న పరిస్థితులలో ఉన్న ఇద్దరు ఆడవాళ్ళ సంఘర్షణకి ఈ రెండు కథలూ అద్దం పడతాయి. ఇక అనుకోని పరిస్థితులలో హిజ్రాగా మారిన మైనా కథ కంట తడి పెట్టిస్తుంది.

భాష కూడా సరళంగా ఉండి చదవడానికి తేలికగానే ఉంది.

ఇదీ నా కథ - మల్లెమాల


మల్లెమాల గారి గురించి తలచుకోగానే నాకు గుర్తొచ్చేవి రెండే విషయాలు, అంకుశం సినిమాలో ఆయన రోల్, బాల రామాయణం సినిమా. ఆయన్ని చూస్తే పాత కాలం లో వుండే స్ట్రిక్ట్ ప్రధానోపాధ్యాయుడు గుర్తొస్తారు. ఈ మధ్య ఆయన తన గురించి రాసుకున్న ఈ పుస్తకం గురించి చాలా వార్తలే విన్నాను.ఇలాంటివి విన్న కొద్దీ చదవాలన్న ఆసక్తి పెరుగుతుంది కదా. పైగా మా జిల్లా ఆయన కదా, ఇక చదవాలనే అనుకున్నాను. అమ్మమ్మ దగ్గర ఈ పుస్తకం వుంది, చదివేసాను.

మల్లెమాల గారు కవి అని తెల్సు కానీ ఎప్పుడూ ఆయన రాసిన గేయాలు, గట్రా చదవలేదు. ఈ పుస్తకంలో చదువుతున్నప్పుడు హై-స్కూల్ చదువు కూడా లేకపోయినా ఇంత బాగా ఛందస్సు, వ్యాకరణం మీద పట్టు సాధించడం చాలా గొప్ప విషయమే అనిపించింది. ఇక ఆయన మనసు విప్పి తన గురించి చెప్పుకున్న విషయాలలో ఎక్కువ భాగం తను సాధించిన విజయాల గురించే వున్నా కూడా ఏంటో చాలా మామూలుగా చెప్పినట్టే వుంది కానీ కావాలని తన గురించి తాను ఎక్కువ చేసి గొప్పలు చెప్పుకున్నట్టు లేదు. రామారావు, శోభన్ బాబు, గుణశేఖర్, బుజ్జి రామారావు (Jr NTR ), శ్యాం ప్రసాద్ రెడ్డి -  వీళ్ళందరి గురించి విమర్శించారు. వీళ్ళంతా కూడా మనకి ఒక రకమయిన వ్యక్తులుగానే తెలుసు, కానీ ప్రతి ఒక్కరిలో వేరు వేరు కోణాలున్నట్టే వీరి జీవితంలో కూడా మనకి తెలీని చాలానే విషయాలు జరిగి ఉండి ఉండవచ్చు. మల్లెమాల గారు తనకి ఎదురయిన చెడు అనుభవాలు వ్యక్తపరిచే  క్రమంలో వీళ్ళ పేర్లు బయటకి వచ్చాయి, అంతే. ఇవి నిజాలా కాదా అనేది నేను పట్టించుకోను. ఆయా వ్యక్తుల మీద నాకు అంతకు ముందున్న అభిప్రాయం ఇవి చదివాక మారదు కూడా :)

మొత్తం మీద పుస్తకం అయితే బాగుంది.

అధో జగత్ సహోదరి - అక్కినేని కుటుంబరావు



ఇది ఒక కన్నీటి గాధ. దుర్గ అనే ఒక పేదింటి అమ్మాయి ఒక మోసగాడి చేతిలో చిక్కి, వ్యభిచార కూపంలో ఇరుక్కుని, రకరకాల పరిస్థితుల్లో, రకరకాల మనషులు మధ్య దుర్భరమయిన జీవితాన్ని గడిపి, అత్యంత దురద్రుష్టకరమయిన స్థితిలో తనువు చాలించడం ఈ కథ యొక్క సారాంశం. రచయిత కి సమాజం లో ఉన్న ఒక నీచ సంస్కృతి పట్ల ఉన్న కసి చాలా చోట్ల వ్యక్తమవుతుంది.

కుటుంబరావు గారి పుస్తకాలు ఇంతకు ముందెప్పుడూ చదవలేదు. ఇదే మొదటిది, ఇక ఇదే ఆఖరుది కూడా :)

Zero Percentile - Neeraj Chhibba


This is the story of a smart, intelligent boy, Pankaj, who belongs to a middle class punjabi family living in Delhi during 1990s. Pankaj aims to get  into an IIT, but due to an unfortunate reason, he cannot make it. So he proceeds to a Russian city, Volvograd,  to pursue his engineering degree. And the rest of the story is all about Pankaj's struggle and survival in the foreign land.

The story is divided into 3 parts.

First part is set in Delhi, and is all about Pankaj's birth, family,childhood, school friends and his struggle to get into an IIT and eventually not getting through it.

Second part is about his college life in Russia. The backdrop is refreshing and the protagonist's struggle is very well narrated. Pankaj's determination, hardwork and practicality are very much inspiring.

The third and the last part focuses on his love life. The story has a happy ending, leaving a feel-good feeling :)

An easy-breezy read.

Monday, February 6, 2012

Revolution 2020 - Chetan Bhagat


Revolution 2020 is Chetan Bhagat's fifth book. The tag line is 'Love.Corruption.Ambition' - the story revolves around these words and the term 'Revolution 2020' has nothing to do with the main plot or may be it would be more appropriate to say that R2020 concept hasn't been focussed well in the narration.

Coming to the plot, the story takes place in the holy city of Varanasi. Gopal,Raghav and Aarti are childhood friends. Gopal comes from a lower middle class family, he loses his mother at the age of four. His father is a school teacher, he wants Gopal to be an engineer. But Gopal is not very focussed towards his career and all he wants to become, is a rich person. Raghav is a smart, intelligent boy from a well-to-do family. Aarti belongs to an elite class family, she's beautiful, caring and a happy-go-lucky person.

As the three friends grow up, Gopal falls in love with Aarti. But Aarti treats Gopal as her best friend and she has no other feelings for him. Raghav is totally into acedamics, he manages to crack JEE in the first attempt itself. Gopal, not being able to get through the entrance exams, is forced by his father to make a second attempt. So he leaves his hometown to join a coaching centre in another town.  By the time he returns to Varanasi, Aarti and Raghav are in love.

Gopal loses his father, he faces an emotional and financial turmoil, too much for his age. His plans to join in a pvt engineering college in Varanasi gets him into touch with few people who change his course of life. With some ancestral property in hand, his life takes a U turn and within a span of three years he becomes the director of an Engineering College. Raghav after completing his engineering, joins in a local news paper office as a daily reporter. He aims to bring a revolution against the corruption prevailing in the society. Aarti, after her graduation secures a job.

The triangular love story takes some interesting turns from this point and the ending is not a very pleasant one, but I found it apt. The entire story is narrated from Gopal's point of view.His narration is down-to-earth with an average boy's outlook towards life, love and ambition. Apart from the love track, the book provides an insight into the corruption in our education system and the plight of average students to get through the entrance examinations to fullfill their parents' dreams. 

There are no lol-moments in this book as compared to CB's previous release 'Two States'. The writing style is similar to his earlier releases and it's an easy breezy read. And finally, this story has all the elements to be adapted into a bollywood movie :)





Saturday, February 4, 2012

I'm not twenty four... - Sachin Garg


An MDI graduate's book bearing a cover page with a girl's legs clad in blue jeans and red stilettos and with a title 'I'm not 24..I've been 19 for 5 years'...What do one expect the story to be about? Well, I thought it would a fictious love story with an IIM backdrop. But it's not so.

This is the story of a Delhi based girl, Saumya Kapoor, an MBA graduate from MDI, Gurgaon. Having been brought up in a high-fi society, her life revolves around shopping malls, coffee shops and handsome guys. She like any other metropolitan girl expects to be placed in a corporate company after her studies. However, a confusion arises due to her unisexual name and she gets into a reputed steel company which is located in a remote village, Toranagallu in Northern Karnataka. Though she's not comfortable with the idea of staying away from city life, family and friends she decides to accept the job.

Once she lands in Toranagallu, she loves the place instantaneously. During her induction period she meets Shubrodeep Shyam Chaudary at Hampi. Shubro leads a nomadic life style, loves weed and beer more than anything else. His decision to lead a life based on a 'move-on' theory takes him through different parts of the world and now he's in Hampi for 90 days.Suamya gets attracted to Shubro's looks. After partying with a couple of other friends in a bar, she comes back to Toranagallu.

Her job profile is an emotionally stressful one and after some horryfying experiences she decides to quit after the 3 month notice period. It's then Shubro enters her life again. He decides to stay in Toranagallu for a period of 90 days as a part of his 'move-on' theory. And the rest  of the story is about how Saumya falls in love with Shubro, despite his weird habits and nomadic lifestyle and how he influences her way of thinking towards life. There's also a story behind Shubro's lifestyle and it unfolds in the last part of the novel. It's highly unconvincing, but still, it feels good when we read stories which are hard to believe and this's one such story.

Expect for the first few chapters it's an interesting read. The writing style is simple and it took less than 4hrs for me to complete.

Wednesday, February 1, 2012

Heartbreaks & Dreams - Parul A.Mittal


This is the story of  a teenager Tanu. She's an average looking, confident and intelligent girl who has been brought up in a middle class family. She's very much focussed towards her career and determines to pursue her degree in an IIT. She successfully cracks the JEE and gets admitted in the IIT, Delhi. The story starts at this point.

From being a nerd in the beginning, she transforms into the most outstanding student in her batch by the end of her final year.Her struggle and survival through the 4 years of college life in IIT is described in a simple, straigh-forward manner. Her initial feelings of infactuation towards her batchmate and the subsequent determination to overcome it and focus on her studies and the way she dealt with the marriage proposal from her senior are very impressive. Life in IIT (with a skewed sex-ratio, gruelling course work and biased professors) seen through a girl's perspective is quite interesting. 

Not a great read, but definitely a good one. Finished it in one go :)






Tuesday, January 31, 2012

Right Fit Wrong Shoe - Varsha Dixit


I love to read romantic fiction and this book was recommended to me by my cousin. The title and the genre attracted me and hence I chose to read this book first from my 2012 to-read lot of books.

Nandini Sharma works for an advertising company in Kanpur. Her best friend Sneha Verma too works for the same company. Nandini is a young, bubbly, smart looking girl. The story begins where Nandini comes to know that her company is now a part of Sarin group of industries and her new boss would be Aditya Sarin with whom she had a brief relationship in the past. Due to some unforseen circumstances Nandini breaks up with Aditya (reasons unknown to him) and now he's hell bent on taking revenge for her deed in the past. The rest of the story is about how the lovers realise their true feelings towards each other. The mystery for the break-up unfolds in the last chapter and then a happy ending follows.

Though there's nothing new in the storyline, the fast paced narration and the witty one-liners between Aditya-Nandini and Nandini-Sneha tranforms this book into a page turner. Each chapter is named after a bollywood movie and it reflects the author's penchant for movies which she candidly admits. There are too many acronyms and references to movie dialogues across the novel, thankfully there is a glossary at the end :)

A typical Mills and Boons kind of romantic novel. Also reminded me of Yaddanapoodi Sulochana Rani's romantic novels. A light, breezy read.




బాడీగార్డ్



ఈ సినిమా హిందీ వెర్షన్ చూసాను నేను, అయినా మన తెలుగులో సినిమా ఎలా వుంటుందో అని వెళ్లాను. వెంకటేష్ నాకు emotional , యాక్షన్ ఎపిసోడ్స్ లో నచ్చుతాడు కానీ కామెడీ సన్నివేశాల్లో మాత్రం ఈ మధ్య అస్సలు నచ్చట్లేదు. ఈ సినిమాలో 50  ఏళ్ళ వయసున్న వెంకటేష్ ఆడవేషం వేసుకుని లేడీస్ హాస్టల్ లో దూరే సన్నివేశాన్ని అస్సలు భరించలేకపోయాను.కామెడీ చెయ్యాలంటే వెకిలి వేషాలే వెయ్యాలా? భలే చిరాకొచ్చేసింది. కథ లో దమ్ముందన్న విషయం అందరికీ తెల్సిందే. ఒక పరిణితి చెందిన ప్రేమ కథ ని ఎన్ని భాషల్లో తీసిన ప్రేక్షకులు ఆదరిస్తారన్న విషయం ఈ సినిమా నిరూపించింది. త్రిష, సలోని ఇద్దరూ బాగా చేసారు. వేణు మాధవ్ కామెడీ పర్లేదు, అలీ సో సో గా వున్నాడు. రెండు పాటల్లో locations బాగున్నాయి. తమన్ మ్యూజిక్ ఓకే. ఇంకేముంది చెప్పడానికి? స్టొరీ అదే మక్కి కి మక్కి తీసేశారు. నాకయితే హిందీ లో చూడటం వలన, వెంకి కామెడీ నచ్చకపోడం వలన బోర్ కొట్టింది. అందరికీ అలా ఉండకపోవచ్చు. వేరే భాషల్లో చూసి ఉండకపోతే మాత్రం ఒక సారి తప్పకుండా చూసెయ్యొచ్చు.

అగ్నిపధ్


అమితాబ్ బచ్చన్ నటించిన పాత అగ్నిపధ్ సినిమా నేను చూడలేదు. కనుక ఈ సినిమాకి నేను ఎలాంటి expectations తో వెళ్ళలేదు. కేవలం హ్రితిక్ రోషన్ కోసం ఈ సినిమా చూడాలనుకున్నాను.సినిమా average గా అనిపించింది. 1990 లో వచ్చిన సినిమా లో కథలాగానే అనిపించింది.హీరో చిన్నతనంలో తండ్రి ని పోగొట్టుకోడం, తల్లితో దూరంగా వెళ్ళడం, తండ్రి చావుకి కారణమయిన వాడి మీద పగ పెంచుకోడం, ఈ నేపధ్యంలో తల్లికి దూరం కావడం, చెల్లెలి సెంటిమెంట్ ఇవంతా అప్పటి సినిమాల్లో ఉన్నదే. అయితే నటీనటుల పెర్ఫార్మన్స్, బ్యాక్ గ్రౌండ్ మ్యూజిక్, సినిమాటోగ్రఫీ, స్క్రీన్ ప్లే ఈ పాత కథకి కొత్త ప్రాణం పోశాయి.

ముఖ్యంగా సంజయ్ దత్ నటన, ఆహార్యం చాలా ఆకట్టుకున్నాయి. ఇప్పటి సినిమాల్లో విలన్ అంటే హీరో కంటే స్టైల్ గా, అందంగా ఉంటున్నాడు . ఇందులో మాత్రం విలన్ భయంకరంగా వున్నాడు. భీభత్సంగా నటించేసాడు. పండు గాడయితే స్క్రీన్ మీద సంజయ్ దత్ ని చూడగానే అమ్మ బూచి అని చెప్పి నా వేపు తిరిగి పడుకుండిపోయాడు. ఇక హీరో హ్రితిక్ కూడా చాలా బాగున్నాడు ఎప్పటిలాగానే. హీరో మనసులో దాగి ఉన్న బాధ, కసి, కోపం, తపన అన్నీ అతని కళ్ళలో ప్రతిఫలిస్తాయి. కేవలం కళ్ళతోనే నా లాంటి ప్రేక్షకులకి మంత్రం వేసేసాడు :D రిషి కపూర్ గుండు లా వున్నాడు కానీ అతని పోర్షన్ కూడా బాగుంది. ప్రియాంక చోప్రా పర్లేదు. ఇక ఐటెం సాంగ్ నాకేం నచ్చలేదు. దీనికంటే 'తీస్ మార్ ఖాన్' లో 'షీలా కీ జవాని' చాలా బెటర్ అనిపించింది. అయితే పాటలో కత్రినా మాత్రం బాగుంది.

సినిమా మొదటి 20 నిమిషాలు నాకు చాలా నచ్చింది. సెకండ్ హాఫ్ మాత్రం కొంచెం నిడివి ఎక్కువయినట్టనిపించింది. సినిమాలో ముఖ్యమయిన పాత్రలన్నీ చనిపోవడం కొంచెం కష్టంగా తోచింది నాకు :( మొత్తానికి ఒక సారి చూసెయ్యొచ్చు.

Thursday, January 19, 2012

బిజినెస్ (బీప్) మేన్




ఇప్పటి తెలుగు సినిమాల్లో హీరోలంటే సకల అవలక్షణాలు ఉన్నవాళ్ళన్న అభిప్రాయం కలుగుతోంది. ఎన్ని చెత్త, తల తిక్క పనులు చేస్తే అంత గొప్పగా చూపిస్తున్నారు. ఈ సినిమా కూడా ఒక రకంగా అలానే వుంది. ఇక పూరి జగన్నాథ్ గత సినిమాల లాగానే ఇది కూడా మాఫియా - gangsters నేపధ్యంలో నడుస్తుంది. అందులో పెద్ద వింత ఏమీ లేదు కానీ మహేష్ బాబు ఈ సినిమా ఎలా చేసాడా అన్నది నాకిప్పటికీ అర్ధం కాలేదు. ఫ్యామిలీ audience దగ్గర మంచి impression కొట్టేసిన MB  ఇలాంటి సినిమా ఎందుకు చేసాడో. సినిమా అంతా బీప్ లే. ఏమన్నా అంటే మేము బయట ప్రపంచంలో జరిగేదే, మాట్లాడేదే  చూపించాము అంటారు. నిజమే బయట అలానే వుంటున్నారు gangsters , కానీ అలాంటి వాళ్ళని హీరో ని చేసి జనాలకి చూపిస్తే ఎలా అర్ధం చేసుకోవాలి? మనకి అందుబాటులో ఉండి మనల్ని బాగా influence చేసే మాధ్యమాల్లో సినిమా ఒకటి. హీరోలని దేవుళ్ళ లా పూజించే అభిమానులు వున్నారు. సినిమాల ద్వారా మంచిని చెప్పకపోయినా పర్వాలేదు కానీ చెడు ని గొప్పగా చూపించడం తప్పు అనిపిస్తుంది నాకు.

ఇక సినిమా లో ఎలాంటి లాజిక్ వుండదు. మనం ఆశించకూడదు కూడా. పాటలు మొదటి మూడు బాగానే వున్నాయి కానీ సెకండ్-హాఫ్ లో వచ్చినవి నాకు నచ్చలేదు. Dialogues కొన్ని బాగున్నాయి. కాజల్ ఏమంత అందంగా లేదు.ఆ మాటకొస్తే నాకు మహేష్ బాబు కూడా అందంగా కనిపించలేదు (దూకుడు లో ఇంకా బాగున్నాడు). ఇందులో రోల్ కి కావాల్సిన లుక్ కోసం అలా కనిపించి ఉంటాడు.

పూరి జగన్నాథ్ రామ్ గోపాల్ వర్మ ని చూసి బాగా inspire అవుతున్నట్టున్నాడు. కానీ ఆయన సినిమాల్లో ఉండే బిగువయిన కధనం (అన్ని సినిమాల్లో కాదు ), artists హావభావాలు (ఒక్క మహేష్ బాబు వి తప్ప ), సన్నివేశాన్ని బాగా elevate చేయగలిగే నేపధ్య సంగీతం ఇవేమీ ఇందులో లేవు. కేవలం సంభాషణలతోనే సినిమా మొత్తం నడిపించాలంటే కష్టం.

సినిమాకి వచ్చిన పాజిటివ్ టాక్ చూసి నేను ఇలా ఉంటుందని అస్సలు ఊహించకపోవడం తో కొంచెం ఎక్కువ నిరాశ చెందాను. మహేష్ బాబు ఫాన్స్, అదీ యూత్ కి అయితేనే నచ్చుతుందేమో ఈ సినిమా. నేనయితే 101 డిగ్రీల జ్వరంతో ఈ సినిమాకి వెళ్లాను, మహేష్ బాబు సినిమా అని. ఏ రవి తేజో అయితే కొంచెం digest చేసుకోగలిగే దాన్నేమో కానీ మహేష్ బాబు ని ఇలా చూడలేకపోయాను. సినిమా నచ్చకపోయినా ఎక్కడా బోర్ కొట్టలేదు. అదొక్కటే ఇందులో నాకు కనిపించిన పాజిటివ్ పాయింట్ :)

Six Suspects – Vikaas Swarup

This crime based fiction is the second book written by the author after his famous debut Q & A.The plot seems to be based on the murder of Jessica Lal, a model in a bar.

Vicky Roy, son of UP’s Home Minister kills a bartender girl Ruby Gill when she refuses to offer him a drink at a party. He gets acquitted by the court through his father’s influence and plans to celebrate a grand party on this occassion at his farmhouse in the outskirts of New Delhi. However, he gets killed in the party. There are six suspects in this case who were present at the party carrying pistols. And then the story takes you to the background of each suspect and their reasons to carry the weapon to the party. Finally the murder mystery unfolds in a surprising way.

Though it appears to be a murder mystery, the narration doesn’t suit to it. This actually is a multi-cultural fictious story. It takes you through different places in India (including the Andamans), the cultures, different classes of people and their mentalities. The narration relates to many  incidents like the Bhopal gas leakage tragedy, Kumbh Mela, Al-quaida blasts etc. Corruption in politics, sex scandals of politicians, bollywood  life and many more issues are described.In short, it gives you a picture of present India.

The story of Larry Page, the American guy seemed to be very unconvincing. Other than this, I thoroughly enjoyed reading it. The climax reminded me of the film ‘A Wednesday’. A 480 page unputdownable read :)

Yugaaniki Okkadu – Vinayaka Rao

Yugaaniki okkadu – The one and only one name that strikes my mind when I hear this word is none other than our legendary actor NTR. Though he’s equally popular as the founder and leader of TDP, I remember him just as a great actor. I know nothing about his political career and I’m not at all interested in it and may be this’s  the reason why I prefer to be a fan of his acting skills and have no particular impression on his political life. People in my home worship him as a demi-god. I still remember the day he passed away. My uncle cried out like hell and my other relatives were left in deep shock :)


Coming to this book, this is all about NTR’s filmy career – his movies, heroines, cine records, his relation and dealings with technicians, producers, directors and some interesting info about his mannerisms in some movies and all that sort of articles. Some rare photographs have also been included. This’s would be a good library collective for hardcore NTR fans. Otherwise, there’s nothing spl abt it. Just a one-time read may be.

Mittoorodi Pusthakam – Naamini Subramanyam Naidu




Naamini – Writer of the Masses…this’s how I feel when I read his books…I’ve read this mittoorodi pusthakam long back, but missed to post the review here…Recently re-read it and hence thought of posting..

This book is a collection of 6 of Naamini’s books published earlier,

Pacchanaaku Saakshiga – I guess this one is the writer’s first work…This’s a collection of short stories narrating his childhood spent in a remote village in Chittoor dt. He belongs to a very poor peasant family. I loved the character of his mother Sinakka.She is an Icon of present day rural women…Hardworking, courageous and also helplessly cunning at times to feed her children.

Sinabba Kathalu – This one again is a collection of short stories…All the stories revolve around his high school life, friends and teachers.

Mittoorodi Kathalu – This is also a collection of stories written after his marriage. So most of them revolve around the couple, their fights, family issues etc

Munikannadi Sedyam – This is a short novel which reminded me of Chandralatha’s ‘Regadi Vitthulu’ (my all time favourite novel based on agricultural revolution). Farming issues in rural areas of Chittoor dt, problems faced by lease farmers(koulu raithulu) etc are narrated in a heart-touching manner.

Pala podugu – This is a short novel describing the life of a very poor family who earns livelihood by selling milk.
Sundaramma kodukulu – This is also a short novel depicting the joint family issues in a poor peasant family, their struggle for existence, fights among the co-sisters and all.

All in all, this total book describes the life style of rural Chittoor dt. Written in the most raw slang of rayalaseema area (including some naatu pacchi boothulu :P ). I’m used to hear this kind of slang in our villages. So it was an easy read for me. But for those who are not familiar with the slang might find it difficult to understand some words.

Jeevithame Oka Prayogam – Edited by Volga

This is a collection of autobiographic stories told by 6 different women from different fields in a visual history workshop conducted by Sparrow.

1. Venditera Velugu – Esther Victoria Abraham (Prameela) – Film artist (one of those primitive bollywood/hindi cinema heroines)
2. Raayi – Bangaaram – Kanakamurthy -  A Traditional Sculptor
3. Menaka Maanasa Putrika – Damayanthi Joshi -  Dancer (Kathak dancer)
4.  Patrika rangaanni rangasthalaanni kalipina Sushma Despaande – An investigative journalist and a Theatre atrist
5. Rangasthalam oka Adbhutha Pradesam – Maaya – A Kathakali dancer and a Theatre artist
6. Sampradaaya Varnaalu – Neela – Painter
In this book, each of these women narrate their  experiences, feelings, hardships they’ve faced and struggle to identify themselves in their chosen field of art.

Not a casual read, go for it only if you are interested to know about different forms of art and artists, their experiences and all.

This book was gifted to me by Volga and Kutumbarao garu on my wedding day :) And it took more than 7 years for me to open and go thru it :)

Nigaah – K.Balagopal

This book is  a collection of 115 articles written by Dr K Balagopal for the magazine ‘Prajathanthra’ during the years 1998-2003. This’s the first part and the rest of the articles are yet to be compiled into part-2 of this book.

All these articles are the authors’ comments about various issues ranging from tribals to international affairs. There’s absolutely no subject that’s untouched here. Aadivaasis, Riots, Naxals, Govt policies, Tibetans, India-Pak war, 9/11 in US of A, Telangana, Agriculture, Irrigation projects, Religious affairs etc…everything is discussed in this book. I haven’t got proper knowledge regarding any of these issues, also all the incidents that’ve been quoted in this book occured about a decade ago, so it was a tough read for me.

History of India – Romila Thapar

This book details the history of India in ancient and medieval ages. It starts with the Iron age civilization and ends with the declination of Mughal empire in the 18th century after the arrival of British. In the very first chapter the author describes how man in Iron age transformed from a food gatherer to a food producer.

Indus valley /Sind civilization, Mohenjadaro-Harappa cities and their infrastructure, Aryan civilization are described in the next few chapters. The emergence and declination of some famous empires like Magadha, Mourya, Gupta, Pallava, Chola, Chera, Pandya, Satavaahana, Mughal etc are detailed. The social, cultural, economical, political and geographical conditions prevalent in each era are discussed. Some religious aspects in Buddhism, Jainism and Islam are also presented.

This book is just about 178 pages, but it gives you an overall picture of entire history of ancient and medieval India. A delighful read for history lovers :)


Telugu translation was done by Sahavasi. Printed by HBT(Hyderabad Book Trust)

Raathi Poolu – C.Sujatha

This is a novel written in the backdrop of corporate world and cine industry. The story revolves around three women, Samantha, Jamuna and Kinnera who belong to ordinary middle class families. They’ve an urge to develop in their respective careers and become financially sound enough to support their families and get hold of all materialistic possessions in the urban culture. This novel describes the emotional struggle that these three women undergo during the process of their settlement in life. How people now a days get attracted to money and success and in this process how the family,human relations, morals and beliefs tend to vanish are described in a heart-touching manner. Title is aptly chosen.


Nice and quick read. Totally loved it :)

Penkutillu – Kommuri Venugopala Rao

I heard many good reviews about this book, so started with great expectations.


It’s the story of a middle class family in 1960′s (or may be 70′s)….Chidambaram, a lazy n good for nothing fellow lives with his family of 7 including his 4 children. The novel is all about their day-to-day lives,struggle for existence, adjustments and finally ends with a happy note. It reflects the financial and caste discrimination system prevalent at that time.

Good at parts, nothing so great. Just on OK to read.

Naakoo vundi oka kala – Dr Verghese Kurien

This’s the telugu translated version of the book ‘I too had a dream’ , an auto-biographical novel written by Dr.Varghese Kurien. He’s the father of  the White Revolution in India. For even more clearer picture just think of Amul – The Taste of India. Yes, he’s the man behind this brand.

Dr.Varghese Kurien, after finishing his masters in Engineering in the US of A returned to India in 1949 and started working as a dairy engineer in a govt based milk production company in Anand, a small village in Gujarat. He gets attracted to the local milk co-operative society formed by a group of farmers headed by Mr.Tribhuvandas Patel. Due to inefficient collection and distribution systems and interference of middlemen, milk co-operative societies were not producing any profits to the producers. Dr. Kurien determined to change this picture and started building the co-operative society from scratch. Since then, there was no turning back. He dedicated 50 years of his life to pursue his dream of acheiving empowerment to poor farmers in India. Initially he had to fight with private companies, bureaucrats, politicians and some multinational companies like Nestle, but his efforts and strong determination transformed India into number one milk producer in the world.
This  book describes his work, experiences and acheivements. An inspiring read for people who truly want to contribute something to the society and country.

Telugu translation is done by Dr Tummala Padmini and Dr Atthaluri Narasimha Rao.
For his contribution to dairy industry, Dr Kurien received so many awards in India and overseas. Ramon Magsaysay award (1963), Padmasri(1965), Padmabhushan(1966), Padmavibhushan(1999),  Wateler peace prize (1986) are just few among them.