గుల్జార్ కథలు - ధువా

గుల్జార్ పేరు వినగానే నాకు వెంటనే గుర్తొచ్చే రెండు పాటలు, మాచిస్ సినిమాలోని "చప్ప చప్ప చరఖా చలే" , మరోటి రుడాలి సినిమాలోని "దిల్ ఘం ఘం కరే " ఈయన గురించి ఇంకొంచెం తెలిసినదేంటంటే ఎన్నో మంచి సినిమాలకు కథ-కథనం-దర్శ కత్వం అందించి  భారత ప్రభుత్వం నుండి, మరెన్నో సంస్థల నుండి బోల్డన్ని అవార్డులు గెల్చుకున్నారనీను. కానీ బోల్డన్ని మంచి మంచి కథలు రాస్తారని ఈ పుస్తకం చూసే వరకూ తెలీదు. "ధువా" పేరిట కేంద్ర సాహిత్య అకాడమీ నుండి అవార్డులు అందుకున్న గుల్జార్ ఉర్దూ కథలను మృణాళిని గారు తెలుగులోకి తర్జుమా చేసి మనకి అందించారు.

ఇరవయి ఎనిమిది కథల ఈ సంకలనం లో గుల్జార్ గారి సినిమాల్లో (పాటల్లో ) వుండే సున్నితత్వం, సహజత్వం, భిన్నత్వం అన్నీ కనిపిస్తాయి. 1947 లో భారతదేశ విభజన సమయంలో కలిగిన కల్లోలం, సినీ దర్శకుడు బిమల్ రాయ్ గారితో గుల్జార్ అనుభవాలు, బడుగు జీవుల జీవన పోరాటం, ఆధునిక జీవన విధానం ఇలా ఒక్కో కథలో ఒక్కో సబ్జెక్టు వుంది. ఈ కథల్లో కొన్ని కల్పిత గాధలు కాగా మరి కొన్ని రచయిత జీవితంలో జరిగిన సంఘటనల నేపధ్యంలో రాయబడినవి. మూడు కథలు మినహా మిగిలినవన్నీ మూడు-నాలుగు పేజీ ల కథలే.

 నేనింత వరకూ చదివిన పుస్తకాల్లో (కథా సంకలనాలు) ఇన్ని వైవిధ్యమయిన కథలు ఒకే చోట వుండటం గమనించలేదు. ఇక మృణాళిని గారి అనువాదం గురించి చెప్పనే అక్కర్లేదు. చాలా సరళంగా వుంది.

Daughter of Fortune - Isabel Allende

This is the story of a young woman Eliza Sommers born to a Chilean mother and British Father. She's raised as an orphan by a Victorian spinster Rose and her brother Jeremy. They live in one of the British colonies in Chile. Eliza falls in love with Joaquin Andieta, a clerk who works for Jeremy. They maintain a secret relationship and eventually Eliza gets pregnant. Joaquin leaves to California falling prey to the gold rush in North America in 1840's. Eliza decides to follow him, seeking help from a chinese doctor Tao Chein, she secretly boards a ship set to travel to SFO.

The rest of the story is all about her journey through the rough and tumble world full of newly arrived inhabitants driven crazy by gold fever. Her journey in search of love transforms into a conquest of independence and freedom.

A story full of passion, adventure, violence and immoral sex activities. A good read, not excellent though.

Out of hibernation..

It's been a long long time since I've logged onto my blogger account...'ve been busy moving into our new flat and settling down..and then got busy with my son, his new school, functions, health issues etc etc..all through these months I've read quite a lot of books, but had no time to logon and do posts about them here...Now that I'm a bit relaxed and settled down with my new routine I decided to blog again :) More posts to follow...

మెట్ల మీద - మిడ్కో కథలు

విప్లవ రచయితల సంఘం (విరసం) వారు ప్రచురించిన ఈ పుస్తకం లో మిడ్కో రాసిన పద్దెనిమిది కథలు వున్నాయి. ఇందులో మొదటి పది కథల్లో మధ్య తరగతి స్త్రీ-పురుష సంబంధాల గురించిన విశ్లేషణ వుంటుంది. అన్ని కథలూ
స్త్రీలు ఎదుర్కొంటున్న వివిధ సమస్యల చుట్టూ తిరుగుతాయి. రచయిత ఒక స్త్రీ అవడం మూలాన అనుకుంటా అన్ని కథల్లోనూ స్త్రీ పాత్ర పరంగా కథ చెప్పబడుతుంది.

 తర్వాత వచ్చే ఎనిమిది కథలు మాత్రం నేను ఇంతవరకూ చదవని అంశం గురించి వున్నాయి. నక్సల్స్ ఉద్యమ నేపధ్యం లో తెలంగాణా ప్రాంతం లోని స్త్రీల కష్టాలు, కన్నీళ్లు, వేదన, పట్టుదల, పోరాటం గురించి రాసారు. చివరి కథ అయిన "మెట్ల మీద" మాత్రం కథా నాయకుడి కోణం లోనుండి చెప్పబడింది. ఉద్యమం లో నుండి బయటకి వచ్చేసాక అతని చుట్టూ ఉన్న సమాజం లో జరిగిన మార్పులకు, కుటుంబ సభ్యుల, స్నేహితుల దృక్కోణం లో మార్పులకు, వారి దృష్టిలో తన స్థానం గురించిన సంఘర్షణ నేపధ్యం లో వుంటుందీ కథ. ఈ ఎనిమిది కథలూ తెలంగాణా మాండలికం లో వున్నాయి.

మొత్తానికి అన్ని కథలూ బావున్నాయి. మిడ్కో అంటే గోండు (ఒక ఆదివాసీ తెగ) బాషలో మిణుగురు పురుగు అట :)

పాలగుమ్మి విశ్వనాథం - ఆత్మకథ

ప్రముఖ రచయిత, సాహిత్య అకాడెమీ అవార్డు గ్రహీత అయిన పాలగుమ్మి పద్మరాజు గారి తమ్ముడు శ్రీ పాలగుమ్మి విశ్వనాథం గారు. పశ్చిమ గోదావరి జిల్లా లోని తిరుపతిపురం అనే ఊరిలో 1919 సంవత్సరం లో జన్మించిన విశ్వనాథం గారు తెలుగు వారి ముంగిట్లోకి AIR ద్వారా లలిత సంగీతాన్ని తీసుకువచ్చిన ఆద్యులు. ఈయన స్వరకర్త, గాయకుడు, వీణా విద్వాంసులు కూడా."అమ్మ దొంగా..నిన్ను చూడకుంటే నాకు బెంగా" అన్న పాట (ఈయన రచించి, స్వరపరిచినది..వేదవతి ప్రభాకర్ గారు పాడింది) ఇప్పటికీ తెలుగు వారి లోగిళ్ళలో వినిపిస్తూనే వుంటుంది..ఇంకా ఇలాంటివే ఎన్నో మధురమయిన పాటలు ఎన్నింటినో పరిచయం చేసిన విశ్వనాథం గారి ఆత్మ కథ ఎంతో బావుంది.

గోదావరి జిల్లాలో ఆయన గడిపిన బాల్యం, గాంధీజీ గారు చేప్పట్టిన హరిజనోద్ధరణ ఉద్యమం లో విశ్వనాథం గారి బాబయ్య గారి పాత్ర గురించిన వివరాలు ఎంతో ఆసక్తి కలించాయి. తర్వాత విశ్వనాథం గారి సాహిత్య అభిలాష, సంగీత సాధన కోసం చెన్నై వెళ్ళడం, అక్కడ గొప్ప గొప్ప విద్వాంసులతో పరిచయాలు, సినీ రంగం లో ఆయన పాత్ర, అక్కడి నుండి ఆకాశవాణి హైదరాబాద్ కేంద్రం లో ఉద్యోగం ఇవన్నీ ఆయన మాటల్లో వివరించారు. ఆకాశవాణి లో పనిచేసేటప్పుడు దేవులపల్లి కృష్ణ శాస్త్రి గారి లాంటి ప్రముఖులతో సాహచర్యం ఏర్పడింది విశ్వనాథం గారికి.కృష్ణ శాస్త్రి గారు రాసిన ఎన్నో పాటలకు విశ్వనాథం గారు స్వరాలు సమకూర్చారు. వీరిద్దరి కలయికలో వచ్చిన సంగీత రూపకాలకు నేటికీ ఎంతో మంది అభిమానులున్నారు. తెలుగు సంగీతం లో ప్రముఖులయిన వారెంతో మంది ఒకప్పుడు విశ్వనాథం గారి దగ్గర శిష్యరికం చేసిన వారే.ఆకాశవాణి లో పదవీ విరమణ అనంతరం క్రైస్తవ మత బోధకుడయిన హ్యుబర్ట్ సికింద్రాబాద్ లో స్థాపించిన అమృతవాణి కైస్తవ మిషన్ కి భక్తి గీతాలు సమకూర్చారు విశ్వనాథం గారు.

తెలుగు జాతి రత్నాలలో ఒకరిగా ఎన్నదగిన పాలగుమ్మి విశ్వనాథం గారిని రాష్ట్ర ప్రభుత్వం ఎన్నో అవార్డులతో సత్కరించింది. ఈ ఆత్మకథ సంకలనం చదవడం ద్వారా మరుగున పడిన ఆకాశవాణి జ్ఞాపకాలు మదిని పలకరించాయి.

ఈగ

ఈగ కథ చదవగానే ఈగ ఏంటి, పగ తీర్చుకోడం ఏంటి అనుకున్నాను...అయితే డైరెక్టర్ రాజమౌళి కాబట్టి చూసి తీరాల్సిన సినిమా అనుకున్నాను..అతను కాకుండా వేరే డైరెక్టర్ అయి వుండి, ఈ కథ ముందే తెలిస్తే చూసేదాన్ని కాదేమో..

సినిమా అవుట్ n అవుట్ entertainer ...ఎక్కడా బోర్ కొట్టలేదు..లిమిటెడ్ characters తో, అనవసరమయిన సీన్ ఒక్కటి కూడా లేకుండా సినిమా ఆద్యంతం వినోదభరితంగా సాగుతుంది..ఈగ హావభావాలు, డాన్సు లు చెయ్యడం ఇవన్నీ చాలా ఆకట్టుకుంటాయి..నటీనటుల విషయానికొస్తే ఉన్న నాలుగు (నాని, సమంత,సుదీప్, ఈగ) ముఖ్య పాత్రల్లో బాగా నచ్చింది సుదీప్ నటన..నటించలేదు, జీవించేసాడు అనాలేమో..నాని వున్నది కొద్ది సేపే అయినా కూడా బాగా చేసాడు..అతను చనిపోగానే అప్పుడే అయిపోయిందా ఇతని రోల్ అనిపించి బాధేస్తుంది..కానీ వెంటనే ఈగ లా పుట్టడం తో మళ్ళీ సినిమా లో లీనమయిపోతాము..ఈగ కి dialogues పెట్టకుండా మంచి పని చేసారు..అవి వుంటే సినిమా మరోలా వుండేది, ఈగ హీరో అయ్యేది కాదేమో...ఈగ ని ఈగ లానే చూపించడం బాగుంది..సమంత కూడా బావుంది...చివర్లో ఈగ మీద చేసిన టైటిల్ సాంగ్ భలే నచ్చేసింది నాకు..



ఈ సినిమా కథ చెప్పేటప్పుడు నాని ఈగ రూపం లో పుట్టి సుదీప్ మీద పగ తీర్చుకుంటాడు అని అనడం విన్నాను కానీ సినిమా చూసాక ఈగ పగ తీర్చుకుంది అనడం కంటే తన ప్రేయసి ని విలన్ బారి నుండి కాపాడుకుంది అనడం కరెక్ట్ అనిపించింది నాకు.

రాజమౌళి ఏదో ఒక జిమ్మిక్ చేసి సినిమా ని హిట్ చేసేస్తాడు అన్న మాట మరో సారి prove అయింది..theatre లో మాత్రమే చూడాల్సిన సినిమా ఇది...

గబ్బర్ సింగ్

పవన్ కళ్యాణ్ సినిమాల్లో వుండే కామెడీ, melodious మ్యూజిక్ నాకు చాలా నచ్చుతాయి. ముఖ్యంగా ద్వందార్ధాలు ఉపయోగించకుండా రాసే పాటలు మరీ మరీ ఇష్టం. ఈ సినిమా హిట్ అవాలని చాలా చాలా కోరుకున్నాను..పవన్ కళ్యాణ్ అంటే ఏదో మూల ఇష్టం వుంది నాకు, పైగా శ్రుతి హసన్ కూడా ఇష్టమే నాకు..అందుకే ఈ సినిమా కోసం చాలా ఎదురుచూసాను. రిలీజ్ అయిన రోజే ఫ్రెండ్స్ అందరూ చాలా బాగుంది అని చెప్పగానే సంతోషించాను. కానీ మొదటి వారం టికెట్స్ దొరకలేదు. పోయిన శనివారం వెళ్లి చూసొచ్చాను. Reviews చదవక పోయినా కొంచెం ఎక్కువ expectations పెట్టుకునే వెళ్లాను. సినిమా చాలా బాగుంది అని చెప్పలేను కానీ నాకు నచ్చింది. హిందీ సినిమా దబాంగ్ నుండి remake చేసినా ఎక్కడా ఆ ఫీలింగ్ రానివ్వలేదు..నేను దబాంగ్ చూసినా కూడా నాకు అలా అనిపించలేదంటే డైరెక్ట్ గా తెలుగు సినిమా చూసిన వాళ్లకి అయితే ఇక ఇది straight సినిమానే అనిపిస్తుందేమో. కథలో చాలానే మార్పులు చేసారు. లాజిక్ ని పక్కన పెడితే బాగా ఎంజాయ్ చేయొచ్చు.

తిక్క పోలీసు ఆఫీసర్ రోల్ పవన్ కళ్యాణ్ తను తప్ప వేరెవరూ చేయలేరు అన్నంత బాగా చేసాడు. ఈ సినిమా అంతా కూడా హీరో attitude చుట్టూనే తిరుగుతుంది. PK energy అంతా కనిపిస్తుంది ప్రతి సన్నివేశంలో (పంజా లో ఇది టోటల్ గా మిస్సింగ్).శ్రీకాకుళం యాస లో పలికే dialogues అయితే భలే బాగున్నాయి (పదేళ్ళ క్రితం వచ్చిన ఖుషి ని గుర్తుచేశాయి). శ్రుతి decent గా వుంది. ఆ అమ్మాయి పక్కన గాయత్రి (హ్యాపీ డేస్ లో అప్పు) చేసిన ఓవర్ ఆక్షన్ మాత్రం కొంచెం ఎబ్బెట్టుగా వుంది. అలీ, బ్రాహ్మి ఇద్దరూ ఓకే. మిగతా అందరూ వాళ్ళ వాళ్ళ roles కి తగ్గట్టు బాగానే చేసారు. టైటిల్ ఏదో catchy గా వుండాలని పెట్టినట్టు కాకుండా హీరో కి ఆ క్యారెక్టర్ పట్ల వున్న craze ని వీలయినన్ని సన్నివేశాల్లో చూపించి టైటిల్ కి న్యాయం చేసారు. సెకండ్ హాఫ్ లో వచ్చే అంత్యాక్షరి సీన్ కొంచెం ఓవర్ గా వున్నా కూడా సెన్స్ లెస్ కామెడీ ని ఎంజాయ్ చేయగలిగాను.

మ్యూజిక్ అయితే కెవ్వు కేక. పాటలన్నీ నచ్చాయి. నేను ముందుగా వినలేదు కూడా.మొదటి సారి స్క్రీన్ మీద చూస్తూ వినడమే. టైటిల్ సాంగ్, ఆకాశం అమ్మాయి అయితే, దిల్ సే పాటలు చాలా బాగున్నాయి. ఐటెం సాంగ్ మాత్రం కొంచెం ఎక్కువ ఊహించుకున్ననేమో నాకంతగా నచ్చలేదు.
మొత్తానికి పవన్ కళ్యాణ్ ఫాన్స్ కి పండగే. మిగతా వాళ్ళు కూడా ఒక్క సారి హ్యాపీ గా చూడగలరు.

దమ్ము

ఈ సినిమా చూడటమే ఒక వేస్ట్, ఇక దాని గురించి రాయటం పరమ దండగ. లాజిక్ లేని కథ, నేల విడిచి సాము చేసే హీరో,అతని చుట్టూ తిరుగుతూ వెకిలి వేషాలేసే హీరోయిన్ లు, రక్త పాతం, చీప్ కామెడీ, భారీ సెట్టింగ్స్ వెరసి ఈ సినిమా. నాకు తెలుగు హీరోల పాట్లు చూస్తుంటే జాలేస్తుంది. నిజంగా వాళ్ళు ఇలాంటి సినిమాలు ఇష్టపడే చేస్తున్నారా అనిపిస్తుంది. Jr NTR  మంచి నటుడు దాంట్లో తిరుగు లేదు. డాన్సులు, కామెడీ తో సహా నవరసాలు బాగా పండించగలడు. జనం అతన్ని ఇలాంటి మాస్ రోల్స్ లో చూడటానికి ఇష్టపడుతున్నారు కాబట్టి ఇలాంటివే చేయక తప్పదు :( నా లాంటి సినిమా పిచ్చోళ్ళు వేరే గతి లేక చూడకా తప్పదు.

పండు గాడిని మాత్రం ఇక ఇలాంటి సినిమాలకి తీసుకేళ్ళకూడదు అనుకుంటున్నాను. ఇప్పుడయితే వాడు theatre లోకి వెళ్ళగానే నిద్రపోతున్నాడు. కానీ కొంచెం ఊహ తెలిసాక చూడటం మొదలు పెడితే కష్టం కదా. అందుకే ముందు వాడిని తీసుకెళ్ళడం మానేసి మెల్లగా నేను కూడా ఇలాంటి సినిమాలకి వెళ్ళడం మానుకోవాలి.

Housefull - 2

హిందీ సినిమాల్లో ఈ మధ్య కామెడీ వి బాగా హిట్ అవుతున్నాయి కానీ నేను మాత్రం ఎందుకో ధైర్యం చేయలేకపోయాను ఇన్ని రోజులూ అలాంటి సినిమాలు చూడటానికి. అప్పుడెప్పుడో 'రెడీ' చూసాను, అదేమో నాకు నచ్చలేదు. అందుకే ఈ సారి ఎలాంటి expectations పెట్టుకోకుండా వెళ్లాను ఈ సినిమాకి.

సూపర్ అని చెప్పలేను కానీ బాగుంది సినిమా. వల్గర్, చీప్ కామెడీ లేకుండా హాయిగా మనసారా నవ్వుకునే హాస్యం వుంది సినిమా అంతా. కథ తెలుగు లో వచ్చిన 'హంగామా' సినిమా ని పోలి వుంది (ఆ సినిమా నేను మొత్తం చూడలేదు కానీ టీవీ లో వచ్చే ముక్కలు చూశాను). లాజిక్ ని పక్కన పెట్టి నలుగురి జంటల మధ్య వచ్చే confusion వలన పుట్టిన కామెడీ ని ఎంజాయ్ చేసి రావొచ్చు . నటీ నటులందరూ వాళ్ళ వాళ్ళ రోల్స్ కి తగ్గట్టు బాగా చేసారు. పాటలు రెండు బాగున్నాయి, మిగతా రెండు పర్లేదనిపించాయి.

లవ్లీ

రొటీన్ ప్రేమ కథా చిత్రమే ఇది. కాన్సెప్ట్ లో కొత్తదనం లేకపోయినా ఫస్ట్ హాఫ్ ఆహ్లాదంగా సాగుతుంది. సెకండ్ హాఫ్ లో రాజేంద్ర ప్రసాద్ వేసే వేషాలు కొంచెం విసుగు తెప్పిస్తాయి. ఆది పెర్ఫార్మన్స్ బాగుంది. డాన్సు లు బాగా చేస్తున్నాడు, చూడటానికి చక్కగా వున్నాడు. అయితే డైలాగ్ డెలివరీ లో మాత్రం ఇంకొంచెం కష్టపడాలి. తండ్రికి తగ్గ వారసుడు అనిపించుకోవాలంటే తప్పదు మరి . లవర్ బాయ్ ఇమేజ్ కి సరిగ్గా సరిపోతాడు. హీరోయిన్ నాకు నచ్చలేదు. వెన్నెల కిషోర్ రోల్ బాగా పండింది.

మరీ బోర్ కొడుతుంటే వెళ్లి చూడొచ్చు ఈ సినిమాని. మాకు పోయిన ఆదివారం చూడటానికి ఇంకేమీ సినిమాలు మిగలక దీనికి వెళ్లాం :)